>> Musi być za to dobrym negocjatorem i umieć
>> wybrnąć z różnych tzw. trudnych sytuacji. Otwiera drogę do klienta
>> i dba o całą otoczkę. Czasami nawet lepiej, aby nie miał
>> wykształcenia kierunkowego.
> i najczęściej sprzedaje marzenia ...;)
> bo biedny klient też ma na ogół marne pojęcie co tak naprawdę chce,
> cwany sprzedawca pobudza tylko jego wyobraĽnie jak to mu będzie
> dobrze
[..]
> wydaje mi się że w tej profesji trudno być człowiekiem uczciwym
> (moralnie czystym) więc jeżeli kogoś tylko odrobinę sumienie rusza
> to się nie nadaje do tej roboty [może to zbyt duże uogólnienie bo to
> zalezy od oferowanego produktu ale napewno znaczna część rządzi się
> takimi prawami)

Zwykle nie zależy od produktu. Podam przykład konkretny - samochody.
Marka 1 jest identyczna poziomem jak marka 2: podobne wady i zalety.
1. Sprzedawca marki 1 (uczciwy):
Proszę pana, ten samochód w zasadzie jest dość dobry, tylko dość
często psują mu się tylne hamulce i sporo klientów ma pretensje do
elektroniki. Jeśli będzie pan uważał i często sprawdzał hamulce na
warsztacie oraz nie przejmował się dość wysokimi kosztami naprawy
elektroniki, to będzie pan zadowolony.
2. Sprzedawca marki 2 (oszust):
O! Wybiera się pan na wakacje z rodziną, to ten samochód będzie
wspaniały. Miękkie zawieszenie da wam duży komfort i przyjemność z
jazdy, a spory bagażnik pomieści więcej, niż żona będzie w stanie
spakować. Polecam ten model - nie jest zbyt drogi, a będzie Pan bardzo
zadowolony.

Pytanie 1: który klient będzie cieszył się z przyjemności jazdy nowym
samochodem, a który będzie miał wątpliwości i obawy jeszcze długo po
zakupie?
Pytanie 2: który sprzedawca sprzeda więcej samochodów?

> ...ale w końcu w naszym wspaniałym pseudochrześcijańskim kraju kto
> by dzisiaj zastanawiał nad jakąs etyką zawodową - przecież każdy
> aktorsko uzdolniony handlowiec powie o sobie ze jest czysty jak łza,
> no może tylko czasami jest "uczciwy troszke inaczej" ale wciąż
> "uczciwy" ... hehehe i w żaden sposob mu to nie przeszkadza lecie
> rutynowo w niedziele na mszę do kościółka -

Pytanie 3: czy sprzedawca marki 2 (oszust) ma prawo do zadowolenia i
spokojnego sumienia?

> ale może to ja miałem tylko złe doświadczenia... i może nie jest aż
> tak Ľle...;)

Być może dałeś się "naciąć", albo chciałeś "zaoszczędzić".... I
piszesz, że często to przechodzisz. Więc może po prostu jesteś
nieostrożny? Bo np. jeżeli chcesz kupić auto, warto trochę pogooglować
i poczytać jakie są opinie o wybranych markach. Jeżeli program
"półkownika", warto spytać kto jest klientem i sprawdzić tam program,
albo decydować się na wersję testową. Poznać cenniki itd. itp.
Coś mi się zdaje, że za własne zaniedbania winisz całą społeczność
sprzedawców. A oczywiste jest, że sprzedawca przedstawi ci plusy
swojego produktu. To ty musisz wiedzieć, czego naprawdę oczekujesz i
pytać o to konkretnie. Poznasz w ten sposób kilka ofert i dopiero
możesz decydować, od kogo i co kupić.

I jeszcze jedno, bo była tu mowa o etyce zawodowej. Zakładam, że
pracujesz w fabryce produkującej coś tam (to tylko hipoteza konieczna
dla przykładu). Zajmujesz się produkcją lub np. IT - nie sprzedażą.
Produkty są "normalne" - jedne dość drogie, inne tanie. Psują się też
tak, jak "normalne" produkty: 5% na gwarancji, reszta dopiero jak
gwarancja się skonczy.
Pytanie 1: w czym moralność sprzedawcy twoich produktów (lub po prostu
- twojego zakładu) jest gorsza, niż twoja?
Pytanie 2: czy wolisz, żeby zakład miał świetnych sprzedawców, dzięki
czemu możesz produkować więcej i zarabiać więcej, czy takich jak z
poprzedniego przykładu - uczciwych?
Pytanie 3: czy miałbyś gdzie pracować i za co żyć, gdyby nie było
sprzedawców?

J.K.
--
Dla handlowców posiadających DG oraz studentów
kilka ofert zleceń na stronie www.zapraszam.pl
Niestety, ofert umów o pracę - obecnie nie ma.