W wiadomości news:deiqn7$hvm$1@inews.gazeta.pl gromax
<g...@N...interia.pl> pisze:

> mnie w sumie wkurza, jak sobie policzę ile kasy przeznaczam na coś co nie
> zdaje egazminu.
> Ogólnie, nazwijmy to Państwo.
Mnie także, ale nie ma systemów idealnych, a na strukturalne zmiany chyba
nie mamy większego wpływu więc pozostaje albo przyjąć do wiadomości albo
zarabiać na zawał. Decyzja należy do Ciebie.

> W tym jest służba zdrowia, szkolnictwo,
> ratownictowo wszelkiej masci itd itp.
No to już dla mnie - sorry - bzdura kompletna. Można krytykować sposób
redystrybucji środków, niewydolne metody zarządzania, ale postulat, że te
dziedziny powinny być odcięte od środków budżetowych to absurd. Widziałeś
gdzieś takie państwo?

> A przy tym ile kasy idzie w "czynnik
> socjalny", ot chociażby dofinansowanie gałęzi gospodarki która się same
> utrzymać nie chcą lub nie potrafią.
Co masz na myśli?

> Jest w sumie różnica między podejściem szwedzkim a amerykańskim. tak
> powiedzmy spolaryzuję.
> szwecja - kraj z tak rozbuchanym socjalem, a jakoś wszystkich na bardzo
> wiele stać. stany - niewielki, jeżeli nie znikomy socjal a jak ktos chce i
> potrafi, to żyje normalnie (czytaj - pracuje i ma na życie).
Socjal w USA jest całkiem spory.

> Przez X lat zarabiam kupe kasy.
A jak nie?

> Z jakiś powodów ląduję na bezrobociu. I
> socjal mi pomoże? nic. Wręcz uważam, że jest nieopłacalne się rejestrować
> jako bezrobotny. Służba zdrowia? za 300 - 400 zł na kwartał w prywatnym
> lecznictwie mam wszystko oprócz stomatologii (wliczając ew. szpital).
Za to coś uzbierał? Czy jednak z jakiejś formy ubezpieczenia (a więc
solidarności społecznej, choć na mniejszą skalę, co oznacza, że wyleczą Cię
za kasę tych co nie zachorowali, nie tylko Twoją). A może myslisz o
gromadzeniu funduszy na przyszłe przypadki? Jeden poważniejszy zabieg
załatwi Ci całość oszczędności. Jak Ci starczy. Bo jak nie to to nie
pożyjesz. A jak trafi się choroba przewlekła utrudniająca lub
uniemożliwiająca zarobkowanie a fundusze się skończą? Powoli i spokojnie, w
zgodzie ze swoimi poglądami umrzesz sobie?
No i co jeśli przykrość zdarzy sie na samym początku?

> Szkoła - jak nie zapłacę to nie będę się miał jak rozwijać. I nie chcę
> żeby mi ktoś coś dawał, wolę zarobić na wszystko sam. Nawet na czarno.
Zauważyłem, że osoby o podobnych poglądach(?) nadużywają form "ja", "mój",
"moje", "dla mnie" itp. To nie może być przypadek. Nazywa się to
egocentryzm, egoizm czy jakoś tak. Co ciekawe jest to charakterystyczne dla
osób, które _chwilowo_ mogą i/lub sądzą, że w dającej się przewidzieć
przyszłości _będą_mogły_ realizować postawę wynikającą z tych poglądów - w
praktyce. Drugą występującą u nich ciekawostką jest błyskawiczna zmiana
stanowiska w przypadku znalezienia się w sytuacji, która tę realizację
uniemożliwia (wszelkiego rodzaju przypadki losowe: nagła choroba, kalectwo,
drastyczne załamanie sytuacji rodzinno-bytowej, nieoczekiwana ciąża mnoga
;)) itp.) czy w inny sposób wyklucza.

> I to tak w małym skrócie - nie mamy jasnej sytuacji w kraju. Bo jak mamy
> być socjalni, to opodatkujmy się wszystcy na 50% jak w szwecji, wle
> miejmy też z tego wyraźne profity. Albo ukróćmy jak najbardziej
> fiskalizm i pozwólmy żeby każdy mógł jak najpełniej SAM decydować na co
> wyda kasę. Czy na ubezpieczenie - np. od utraty pracy - czy na np.
> konsumpcję.
Jasność sytuacji niekoniecznie polega na tym, że coś jest czarne albo białe.

--
Pozdrawiam
Jotte