>
> Nie chodzi o dopierdalanie, tylko takie nasze narodowe narzekanie na
wszystkich,
> za wyjątkiem siebie. Każdy zwala winę tylko i wyłącznie na czynniki zewnętrzne
> i absolutnie nie widzi winy we własnym postępowaniu.

No to po co wsiadles na chlopaka? Jesli mu nie wystarcza 5500 to jest to jego
sprawa. Nie miej do niego pretensji. Ja wyjechalem mimo, ze zarabialem wiecej,
ale tez uznalem, ze takie zarobki nie zapewnia mi zycia na poziomie, ktory sobie
zalozylem. Dlatego go rozumiem.
Nie zauwazylem u niego postawy roszczeniowej - sam napisal, ze "sie nie dorobil"
i chce wyjechac z kraju bo uwaza, ze tam sie "dorobi". Nie obwinial nikogo za
to.

>
> A tutaj masz przykład, że nawet 100 tyś. się może szybko rozejść:
>
http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33181,69268
41,I_sto_tysiecy_nie_starcza
_na_zycie.html
>

Zly przyklad. Tu skromnemu czlowiekowi jednorazowo wpadla w lapy wieksza kasa i
zglupial. Typowe. Do duzej kasy trzeba psychicznie dojrzec. Ten nie mial czasu.

> Wyjazd za granicę by tam żyć (na ich poziomie), to jest sensowna sprawa,
> aczkolwiek niektórzy to się niemalże cudów po tym spodziewają. Wyjazd by
> się "dorobić" i wrócić będzie skazane na historię jak z artykułu. I tyle.

Niekoniecznie. Zeby sie "dorobic" to potrzeba
1) czasu
2) oszczedzania

Zatem bedzie czas zeby sie do wiekszej kwoty przyzwyczaic oraz jest szansa, ze
nauczy sie gospodarowac pieniedzmi. I to nie koniecznie metoda "na studenta",
ktora prefereujesz.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl