M <m...@o...pl> wrote:
> Mam niemile doswiadczenie w rozmowach z polskimi HRowcami i
> specjalistami od rekrutacji:) Dotychczasowe pozycje i pracę zawdzieczam
> rozmowom z ludzmi z zagranicy (menedzerami sredniego i wyzszego szczebla
> w firmach dzialajacych w Polsce). W 2 przypadkach byla to mila rozmowa
> konczaca sie oferta pracy. Jade do firmy zagranicznej na rozmowe o
> prace, przepytuja mnie 2!!! osoby (Polacy), wypytuja o głupoty -jak
> sobie poradzilem z problemem, jakie usprawnienia poczynilem w swojej
> pracy itp. i cisza:) Nie ma to jak rozmowa z ludzmi z zagranicy. Polscy
> specjalisci sa strasznie psychologicznie nastawieni na rekrutacje, nie
> potrafia nawet rozladowac goraczkowej atmosfery interview....Szok. Nigdy
> wiecej rozmowy rekrutacyjnej z Polakami.

Mam dokladnie to samo wrazenie. Jak rozmawiam z Polakami to padaja
pytanie do bolu idiotyczne: najwiekszy sukces/porazka, najwieksza wada,
dlaczego chce Pan u nas pracowac, co Pan wniesie do naszej firmy itepe
itede. Bezedura.

Jak rozmawiam z tech mgr z USA, UK czy ostatnio Szwajcarii -
pytania sa konkretne. Napisal Pan w CV ze zna to to i to - prosze
uszczegolowic, jakie zadania potrafi Pan wykonac jakich nie. Czy
potrafilby Pan zrobic to, to i tamto. Moze Pan pracowac w nocy? A w
godzinach nadliczbowych. Dziekujemy, oddzwonimy. Dzwonia na drugi dzien.
Z konkretna oferta. W ten sposob oni szybka zalatwiaja rekrutacje, ja
szybko podejmuje decyzje bo wiem ze rozmawiam z konkretnymi ludzmi, a
nie pierdolami.

Czy polscy rekruterzy przeczytali cos w stylu "Rekrutacja dla opornych"
i na tym bazuja???

Wwieslaw