psycholo <t...@o...pl> napisał(a):

> Ciekawa książka, polecam.
>
> Jak szukać pracy w Polsce
> Andrzej Gestern (dziennikarz Rzeczpospolitej)
> wyd. DIFIN 2001
>
> str. 19
> Osoba starająca się o pracę powinna czynić to przede wszystkim przy pomocy
> znajomych.
> str. 21
> Wiele osób traktuje odpowiadanie na ukazujące się w prasie ogłoszenia jako
> główny sposób szukania pracy. Nie jest to metoda godna polecenia. Znaczna część
>
> ogłoszeń, niewykluczone, że większość, obsadzana jest w inny sposób, głównie
> przez kontakty osobiste, a także przez agencje rekrutacyjne.

Nie jest to jakaś polska specyfika.

> str. 27-28
> Gra w numerki. Szansa znalezienia pracy z ogłoszenia prasowego nie jest zbyt
> duża. Mimo to setki tysięcy ludzi grają codziennie w tę "grę w numerki".
> str. 28

Wszędzie na świecie na ogłoszenia prasowe się zwala masa aplikacji, co w tym
dziwnego. Inna sprawa, ze często pracodawcy się skarżą, że mimo setek CV jakoś
nie mogą znaleźć specjalisty o poszukiwaniach kwalifikacjach. Tylko co ma z
tych oczywistych spostrzeżeń szczególnego wynikać ?

> Zdarza się też, że przyszły pracodawca określa limit wieku, a także płeć
> poszukiwanego pracownika, mimo, iż jest to sprzeczne z zapisami konstytucji o
> zakazie dyskryminacji.
> str. 29

Problem dyskryminacji z powodu wieku czy płci to nie jest jakaś polska
specyfika, stwierdzenie, że wystarczy zakazać podawania w ogłoszeniu limitu
wieku i problem zniknie, jest wyrazem wielkiej naiwności. Łatwo to obejść np.
pisząc "praca w młodym, dynamicznych zespole" i na jedno wychodzi. Problem nie
lezy w tym, co jest napisane w ogłoszeniu, tylko kogo się faktycznie
zatrudnia, napisać to można wszytko.

> W Polsce zdarza się bardzo rzadko, by pracodawca podawał w ogłoszeniu wysokość
> oferowanego na danym stanowisku wynagrodzenia.
> str. 30

To prawda, inna sprawa, ze w świecie te sprawy są bardziej ustabilizowane.
Wiadomo mniej więcej, że specjalista od X, z wykształceniem Y, z
doświadczeniem zawodowym XX zarabia na stanowisku XXX od NNN do NNNN. W Polsce
to raczej ciągle dżungla i loteria.

> Często treść ogłoszeń podawana jest w językach obcych. Przyjęta przez Sejm
> ustawa o języku polskim, nakazująca posługiwanie się językiem rodzimym w
> obrocie gospodarczym pozostaje na razie martwa. Jeśli nawet ograniczone
> zostanie publikowanie ogłoszeń w obcym języku, to pozostanie problem
> obcojęzycznych stanowisk i profesji, które są w ogłoszeniach o pracę
> powszechnie stosowane.
> str. 33

Trudno zrozumieć o co tutaj chodzi. Załóżmy, że znikną wszystkie ogłoszenia po
angielsku i wszystkie będą po polsku i co ma z tego wynikać ? Koniec
dyskryminacji osób nie znających angielskiego i spadek bezrobocia ?

> W Polsce, w odróżnieniu np. od W. Brytanii, nie ma zwyczaju publikowania
> wysokości proponowanego uposażenia. Jeśli czasem pojawi się ogłoszenie z kwotą
> pensji, wywołuje sensację.
> str. 87
> Rozmowa kwalifikacyjna. Nerwy i trema utrudniają prezentację.
> str. 99

To oczywiste, ale co ma z tego wynikać ?

> Kłopot z zarobkami. W momencie, gdy padnie pytanie ile chcielibyśmy zarabiać,
> możemy odetchnąć z ulgą: zostaliśmy zaakceptowani, mamy szansę, aczkolwiek nie
> mamy jeszcze ostatecznej pewności. W polskich warunkach, gdzie kwestia zarobków
>
> często jeszcze jest sprawą wstydliwą, a my nie nauczyliśmy się jeszcze realnie
> oceniać swojej wartości, odpowiedź na to pytanie może być trudna. Łączy się z
> nią dwojakiego rodzaju obawa: jeśli powiemy za dużo, stracimy szansę, jeśli za
> mało &#8211; stracimy pieniądze.
>

I co w tym odkrywczego ? Wszyscy to wiedzą.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/