Burza mózgów

Przeczytaj także: Efektywność osobista: wykorzystuj swój potencjał i kreatywność

Metoda heurystyczna wywodząca się z psychologii społecznej, opracowana w latach 30 obecnego stulecia przez Alexa Osborna. Jej celem jest przede wszystkim twórcze rozwiązywanie problemów, ale również aktywizacja grupy i nauka współpracy.

Metoda polega na tym, że uczestnicy wyrażają spontanicznie przychodzące im do głowy pomysły, które następnie są rejestrowane. Pomysły mogą być śmieszne lub nawet absurdalne, nie można ich jednak oceniać ani krytykować. Dopiero w kolejnej części selekcji pomysłów pod względem sensu i przydatności dokonują eksperci (bądź ekspert), nieuczestniczący w pierwszym etapie.

Problemy, jakie mogą pojawić się podczas stosowania burzy mózgów, wynikają między innymi z cech osobowych uczestników: dominujące jednostki nie dają innym uczestnikom możliwości wypowiadania się, osoby bardziej zamknięte mogą z kolei pozostać wycofane i nie włączać się aktywnie do dyskusji.

Innym problemem jest obawa przed negatywną oceną swoich propozycji przez pozostałych członków grupy (nawet jeśli nie jest wyrażona wprost), a także brak skupienia spowodowany koncentracją na własnych pomysłach (zamiast słuchania i analizowania pomysłów innych).