Jotte pisze:

>> Osobiście preferuję ludzi otwartych, dla których praca jest istotnym
>> elementem życia, i którzy potrafią się utożsamiać z firmą.
> Jeśli masz na myśli pracowników najemnych (a nie np. współwłaściciedli,
> udziałowców itp.) to tu się biegunowo różnimy. Ja tego w ogóle nie
> rozumiem. Tzw. "utożsamianie z firmą" jest mi obrzydliwe w swym sensie
> już jako sam termin, że o realizacji tej "idei" nie wspomnę. Co to w
> ogóle ma być?

W większości sensownych firm na Świecie tak jest, nawet w Polsce można
znaleźć takie przypadki. Nie tylko właściciele, dyrektorzy i udziałowcy,
ale także "pracownicy najemni" po prostu łączą swoje nadzieje z firmą,
liczą na to, że jej sukces będzie ich sukcesem, wiedzą też, że porażki
firmy będą ich dotykać. Znam wielu takich ludzi i takie firmy i wydaje
mi się to zupełnie zrozumiałe. Szczególnie tam, gdzie ludzi widzą, że
ich firma ma sensowne cele i działania ludzi ją prowadzących są dla nich
zrozumiałe i oceniane jako korzystne dla wszystkich pracujących w
firmie. Jestem nawet zdania, że dopiero stworzenie takiej atmosfery daje
szansę na prawdziwy rozwój firmy i oczywiście też korzyści ludziom w
niej pracującym. I wielu ludzi to rozumie.

Jestem właścicielem firmy, ale znam wielu pracowników innych firm,
którzy się z nimi utożsamiają i doskonale wiem, dlaczego to robią. Nie
tylko nie widzę w tym nic obrzydliwego, ale po prostu zwyczajne,
racjonalne podejście do życia. Nie każdy chce lub może prowadzić własną
działalność, ale wielu chce po prostu identyfikować się z tym, co robią.
I tacy ludzie szukają firm, które im to umożliwiają. To daje po prostu
satysfakcję, że nie wspomnę o korzyściach materialnych...

W. Bicz