In article <bh7qc4$r1v$1@atlantis.news.tpi.pl>, f...@g...pl says...

> I tu pytanie pierwsze związane z narzekaniem na jakość pracowników:
> Jak chcecie ludzie mieć dobrych, kompetentnych i znających się na robocie
> pracowników jeśli pracować mają w zupełnie innym niż swój zawodzie. Ale sami
> gromicie to nieroby robić im się nie chce.

Nikt nikomu nie kaze pracowac w nieswoim zawodzie. Ale prawda jest taka,
ze w obecnych czasach trzeba sie liczyc z tym, ze czlowiek nie pracuje
cale zycie w jednej firmie i jednym zawodzie. Niektore zawody staja sie
mniej potrzebne lub mniej oplacane.

> Pytanie drugie dotyczy stosunku ludzi do pracy. Czy musi ona być sensem
> życia? Czy ktoś kto nie chce harować 24 godziny na dobę nie może być
> wartościowym człowiekiem?? - czasem odnoszę takie wrażenie z waszych
> wypowiedzi.

Nie musi byc sensem zycia. Osoby, ktore by tyle czasu pracowaly raczej
szybko by sie wypalily i szybko stracily zapal. Ale faktem jest, ze
wiecej pozytku przynosi pracownik, ktory lubi swoja prace.

> Parę wątków wcześniej pisze się iż ci co nie pracowali w czasie studiów czy
> w szkole średnie są sami sobie winni temu iż pracy nie mają ale wydaje mi
> się to jakąś bzdurą. Myśląc w tym kierunku każemy dzieciakom ze szkoły
> średniej zdobywać doświadczenie zawodowe. I co osiągniemy: jeszcze lepszych
> niewolników (w imię ideału "pracy" lub pana który dawno odszedł - to dla
> tych bardziej nawiedzonych :)) robotników nie potrafiących cieszyć się z
> życia. Czy tego chcemy dla naszych dzieci aby zapierniczały więcej od nas
> próbując żyć na jakimś tam poziomie?

Wiesz co? Dam Ci przyklad ze swojej wlasnej biografii. W szkole
podstawowej zazwyczaj uczylem sie porzadnie. Dostawalem dobre oceny,
przykladalem sie do nauki.

- Ale z Ciebie jebniety kujon - mowili koledzy.

Oni w tym czasie chodzili na imprezy, pili wino, swietnie sie bawili i
korzystali z urokow dziecinstwa. W szkole sredniej bylo podobnie:

- Chodz, idziemy cos wypic, bedzie niezla zabawa. - mowili.

A ja w tym czasie chodzilem do pracy, aby zarobic sobie jakies
pieniadze, gdyz rodzicow nie bylo stac na to, aby mi cos fundowac.

I co teraz robie? Spokojnie sobie pracuje, robie to, co lubie, mam
jakies pieniadze i czas na to, aby wydawac je na swoje przyjemnosci?

I co teraz robia moi koledzy? Siedza pod monopolowym i narzekaja, 'jak
to jest chujowo, ze roboty nie ma.'

- Co dzis po robocie robisz? - slysze w pracy.
- A, musze sie troche poduczyc Perla, bo mi sie przyda.
- Co Ty pierdolisz? Zabawilbys sie, chlopie, na dziewczynki bys sobie
jakies poszedl albo zapil troche z nami.

A ja sie tylko delikatnie usmiecham i wyobrazam, jak to bedzie super,
gdy zrealizuje swoj kolejny pomysl. I jak to sie jeszcze porzadnie
zabawie w przylosci :-)