Użytkownik "Lukasz Sczygiel" <s...@p...tw> napisał w wiadomości
news:de798b$h4i$1@nemesis.news.tpi.pl...
> vertret napisał(a):

>
>> Mam znajomych, które odbieraja telefon, rozmawiają, odkładają słuchawkę i
>> nie pamietaja w jakim europejskim języku rozmawiali.
>> Powiem im, że się nie szanują.
> Przesadzasz:)

Vertret ma racje. Tez takich znam. Ja nie mialam tego z telefonem, ale nie
tak dawno czytajac spiegla online kliknelam na linka i dopiero pod koniec
artykulu zorientowalam sie, ze to jest po angielsku. Poczulam konfuzje, po
powrocie na strone glowna okazalo sie, ze oni maja kacik z artykulami po
ang. Zjawisko wydaje sie dosc powszechne u tych, ktorzy podczas
obcojezycznej interakcji w jezyku obcym takze mysla - a nie tlumacza sobie
zaslyszane informacje na polski i dopiero w tej formie przetwarzaja.

Powiem Ci tez, ze po np. dwoch dniach wiazacego sie z pewnym napieciem
gadania w kilkunastoosobowej grupie, gdzie oficjalny jezyk jest teoretycznie
jeden, ale kuluarowe dyskusje w malych grupach odbywaja sie tak, jak grupie
ze wzgledu na jej sklad najwygodniej i w praktycznym uzyciu jest kilka
jezykow - to drugiego dnia wieczorem rozrozniasz juz tylko, ze ktos gada
jezykiem, ktory rozumiesz, albo tym, ktorego nie rozumiesz :) /czasem jezyk,
ktory rozumiesz, nie jest zadnym z tych, ktore znasz, tylko sklejka/


> Troche swiata zjezdzilem i spotkalem troche ludzi. Spotkalem takich ktorzy
> potrafili rozmawiac w 4-5 jezykach ale akurat to byla ich jedna z niewielu
> umiejetnosci ktore posiedli w stopniu bardzo dobrym. Pozatym

Tzn. twierdzisz, ze nic poza tym nie umieli?
W sumie nie znam nikogo, kto by sie sprawnie poslugiwal 4-5 jezykami
(ojczysty sie dla mnie nie wlicza). Ale pomniejsi poligloci zwykle w czyms
dobrzy byli, a znajomosc jezykow byla efektem tego, ze byli zmuszeni
odpowiednio dlugo gadac na zywo w tych jezykach. W sytuacjach calkowicie
nieszkolnych.

> 99% tego swiata to ludzie dobrzy, mierni i beznadziejni.
> 1% to ludzie znajacy jezyki, szybko reagujacy z celnoscia orla,
> wysmienicie znajacy sie na swojej robocie i robocie innych.
> A tutaj okazuje sie ze do byle jakiej pracy trzeba byc takim wlasnie
> orlem.
>

Dziedzin, w ktorych jednostka moze byc beznadziejna, mierna, dobra czy
"orlem" jest niesamowicie duzo. Kazdy moze sobie znalezc dzialke, w ktorej
stac go na bycie orlem i popracowac nad tym, a w reszcie sobie z czystym
sumieniem pozwolic na przecietnosc.

Ale z jezykami jest tak, ze od pewnego poziomu wyksztalcenia wzwyz to jest
norma, a nie wybitna umiejetnosc. Polska jest w tej kwestii strasznie
zapozniona w stosunku do krajow, gdzie od szkoly podstawowej naucza sie
jezykow obcych _dobrze_, a nie jak u nas, gdzie w 30-osobowej grupie nawet
dobry nauczyciel nic nie zrobi. Sa kraje, w ktorych angielski nie jest
jezykiem urzedowym, a zagadujac na ulicy dowolna osobe - i to w malym
miasteczku - mam bardzo wysokie prawdopodobienstwo, ze sie z nia dogadam po
angielsku. W polskim malym miasteczku musialabym losowac znacznie dluzej. Na
Zachodzie dobrej znajomosci dwoch jezykow poza ojczystym nikt nie
kwalifikuje do "bycia orlem".

I.