libra <l...@o...pl> napisał(a):

> Niestety nazewnictwo nie zmienia ludzi. Nadal chcą na tacy, nadal im
> się nie chce rozwijać, szukać, zdobywać nowych kwalifikacji.
>
Ilu nie chce, a ilu nie może - nauka jest droga. Z samej pensji żony na
wszystko nie ma, a dziecko rośnie.


> A od kiedy to pracodawca ma obowiązek inwestować w kwalifikacje
> pracownika. Może to zrobić oczywiście, ale nie musi.
>
Nie ma obowiązku, wymaga wyuczonych, a większość bezrobotnych nie stać
na podwyższenie kwalifikacji, a jeżeli to nie w szybkim tempie.
W kwalifikacje pracownika inwestują najczęściej tylko firmy państwowe,
ale sektor państwowy jak mówią matematycy: "dąży do zera".


> I choć czasem narzekam na sytuację to najczęściej zap**** i cieszę się
> z efektów pracy.
>
Ja też przez większość kariery zawodowej zap..... i cieszyłem się z efektów
pracy. Nie jestem wprawdzie pracoholikiem, ale jestem pasjonatem i robiłem
najczęściej więcej niż szefowie wymagali.


> W 99 roku poszukiwałem kogoś kto mógłby stworzyć dla mnie
> mały programik komputerowy. Nie znalazłem. Kilka ciekawych projektów,
> które mogłyby ujrzeć światło dzienne leży w szufladzie, ponieważ pierwsze
> pytanie człowieka (bez względu na wiek) brzmi: ile za to dostanę.
> Ja jako pierwsze zawsze zadaję: Co mam dla Pana/Pani zrobić i na kiedy.
> I to wszystko w kraju, który jak piszesz jest pustynią informatyczną.
Hmm. Tak właściwie, to pierwszeństwo "co i na kiedy", nad "za ile" jest
dość naturalne :) Dopiero jeżeli wiadomo co i na kiedy, to można liczyć
za ile. Dlatego też nie rozumiem uporu pracodawców, którzy wyciągają
z kandydata odpowiedź na pytanie: na ile się ceni, zanim określą zakres
obowiązków.


> A ja nie zwykłem nikogo pytać o wiek. Sprawdzam jedynie kwalifikacje
> kontrahenta/współpracownika.
>
Ale większość pracodawców pyta o wiek, z wszystkimi tego konsekwencjami.



> No i co z tego? Czy mam się przejąć losem bezrobotnych i dawać wszystkim
> wkoło pieniądze na bilet kolejowy? Nie sądzę.
>
Nie o to chodzi. Mobilność jest funkcją możliwości finansowych i sytuacji
rodzinnej. Pewnych problemów nie przeskoczysz choćbyś pękł, a mało
skomplikowana telepraca jest najczęściej tylko dla rencistów.



> Doświadczenie zawodowe, umiejętności interpersonalne nabyte
> w dotychaczasowym życiu. Umiejętność radzenia sobie w trudnych
> sytuacjach ,gdzie małolat nie wie albo traci głowę, Zyciowy rozsądek
> w połączeniu z ciekawością nowinek i chęcią rozwijania się.
> Można jeszcze wiele wymienić.
>
To akurat posiadam, ale sądząc po powodzeniu w szukaniu pracy,
dla większości pracodawców są ważniejsze konkretne nabyte umiejętności
i osiągnięcia (np. "portfolio grubości wielotomowej encyklopedii")
oraz wiek 40-

Pozdrawiam
Marek





--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/