Użytkownik "nbs" <n...@g...pl> napisał w wiadomości
news:djdaro$qqb$1@inews.gazeta.pl...
> Maciek Sobczyk wrote:
> >
> > Ostatnio sam prawie nie ześwirowałem na prezentacji dot. komponentów
> > wirtualnych, gdzie prelegent przeskakiwał na coraz to wyższe poziomy
> > abstrakcji, a mnie za każdym razem wydawało się, że to już był ostatni
> > poziom. Że już wiem do czego one służą. Że wiem jakie dają korzyści i z
czym
> > się to je. Notabene, po kilku takich móżdżeniach do dziś dokładnie nie
wiem,
> > o so w tym chosi.
>
> Podejdz to tego inaczej. Produkujesz i sprzedajesz czesci. Jedyna
> roznica miedzy rzeczywistymi a wirtualnymi czesciami jest taka, ze te
> drugie moga byc uzyte w roznych zastowowaniach (implementacji, modelach
> symulacyjny czy modelach do weryfikacji) podczas gdy rzeczywiste jedynie
> w implementacji. Do tego dochodzi potencjalna mozliwosc modyfikacji
> produktu przez klienta lub u klienta i mniejsze problemy z logistyka.
Produkuję na specjalne zamówienia i takie sprzedaję. Jeden produkt wdrażam
przez 2 lata. W tym jest kłopot.

> > Pointując, to jestem przekonany, że im bardziej oderwana od
rzeczywistości
> > branża, w im bardziej "syntentyczne", hermetyczne rozważania człowiek
się
> > zagłębia, tym łatwiej przekroczyć barierę, po której najlepiej
porozmawiać z
> > psychiatrą
>
> Abstrakcja nie ma tu nic do rzeczy. Moim zdaniem jesli juz mozna mowic o
> jakims podziale to lezy on gdzie indziej: praca z ludzmi <-> praca z
> materia (wirtualna lub nie).
Praca z materią - no właśnie. Jeśli materia jest tak oderwana od
rzeczywistości, że bardziej nie można być oderwanym - tym trudniej do ludzi
wrócić. To jest problem większości zawodów technicznych, gdzie wymagane jest
syntetyczne myślenie na wysokim poziomie abstrakcji - zachowania emocjonalne
są wypierane przez zachowanie skrajnie racjonalne, tak jakby człowiek był
tylko i wyłącznie racjonalny.

pozdr.
m.