Użytkownik No Name <v...@w...pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych
napisał:ato5a4$5q$...@n...tpi.pl...
[...]
> > I patrzę co się dzieje. Jeśli towary leżą w magazynach niesprzedane,
> > to dochodzę do wniosku, że "przestrzeliłem" i trochę obniżam.
> > Jeśli pojawiają się kolejki przed sklepami, to znowu podwyższam.
> > I tak metodą prób i błędów osiągam cenę równowagi.
>
>
> Przykro mi bardzo, ale jesteś w błędzie. Dokładnie tak, jak Ty myśleli
> komunistyczni aparatczycy - wystarczy trochę podłubać przy wskaźnikach,
> tu postawić fabryczkę, załatwić wszystko przez zjednoczenie,
> parametrycznie, od góry. Czy Ty człowieku do k. nędzy nie pamiętasz jak
> było, czy ktoś Ci bzdetów naopowiadał?


A czy Ty człowieku do k. nędzy naprawdę nie rozumiesz
o co mi chodzi, czy celowo chcesz zrobić ze mnie głupiego?
Mając nadzieję, że jednak to pierwsze, jeszcze raz cierpliwie
wyjaśniam, że chodzi mi o najbardziej oczywistą rzecz na świecie.
Nie o żadne wyliczanie przez urzędników ile skarpetek
w kolorze niebieskim trzeba wyprodukować, żeby optymalnie
zaspokoić potrzeby społeczeństwa, bo doskonale zdaję sobie
sprawę, że jest to bzdura i nic pod tym względem nie zastąpi
wolnego rynku.
Chodzi mi tylko o to, że ile by jakiegoś towaru w danej chwili
na rynku nie było, to zawsze można ustalić dla niego cenę
równowagi, i że potrafi to zrobić każdy - zarówno chłop
sprzedający krowę na targu, jak i tak ograniczony człowiek
jak komunista.
Np. gdyby w PRL-u produkowano tylko 10 maluchów rocznie,
to też można by je sprzedawać bez żadnych talonów, po cenie
równowagi wyznaczonej na zasadzie prób i błędów,
chociaż może cena ta przekroczyłaby cenę willi na Saskiej
Kępie w W-wie, a kupującymi byliby najwięksi snobi chcący
pokazać, że ich na to stać.
Dlatego chyba żaden człowiek przy zdrowych zmysłach nie uważa,
że puste półki i kartki w PRL-u były dlatego, że komuniści nie
potrafili *wyliczyć* cen równowagi, tylko dlatego, że nie byli
na tyle twardzi i bezwzględni, żeby je wprowadzać (i potem
aktualizować) nie zważając na protesty w 1970, 76 i 80 r.
A na dowód, że samo ustalanie cen równowagi to nie była żadna
filozofia nawet w tamtym systemie, jeszcze raz przypominam czasy
przedgierkowskie (chociaż podaż napewno była wtedy mniejsza niż
za Gierka), czy takie kraje jak Czechosłowacja, Węgry, czy NRD.

Artur