W pewnym wydawnictwie zatrudnionych zostało kilkanaście osób w charakterze
tłumaczy, grafików, handlowców i marketingowców. Akcja rekrutacyjna wyglądała
następująco. Dyrektor zlecił ogłoszenie w prasie, w którym napisane było, że
wydawnictwo X zatrudni osoby na dane stanowisko i sformułowane konkretne
oczekiwania wobec kandydatów, np. znajomość Corela u grafików. Kandydaci
mieli stawiać się w wyznaczonych godzinach osobiście w biurze i rekrtutant
oraz kierownik danej sekcji w wydawnictwie (np. marketingowej czy
translatorskiej) dawali im konkretne zadania. Np. dostawali typowy tekst A4
(1800 znaków) po polsku a kandydaci mieli go przetłumaczyć na wybrany język w
ciągu godziny, dysponując słownikiem i laptopem z dostępem do internetu. W
przypadku handlowców, umawiano się z nimi indywidualnie i kazano im
wyszukiwać a następnie dzwonić do potencjalnych klientów i próbować sprzedać
produkt (pozyskać reklamę w jednym z pism lub namówić na wydanie katalogu
itp. - w zależności od specyfiki). Graficy mieli wykonać zadania graficzne
itp.

Od kandydatów nie wymagano żadnych dokumentów: ani CV, ani LM, nie pytano o
doświadczenie zawodowe, o kwalifikacje, wykształcenie itp. O wszystkim
decydował, czasem bardzo złożony, test ich konkretnych umiejętności.

Co myślicie o takiej sytuacji? Czy jest to dobra metoda rekrutacji i w jakim
przypadku? Historię usłyszałem od znajomego, który przy tej rekrutacji dostał
pracę (grafikę) i bardzo sobie ją chwali. Jako pracodawca zastanawiam się nad
czymś podobnym, będąc świadomym bzdur, które wypisują ludzie w CV i LM oraz
lewych referencji.

ruthF

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/