Immona w news:d362tc$4ql$1@nemesis.news.tpi.pl napisał(a):

Od naszej ostatniej wymiany postów unikałem dyskusji, bo nie widziałem w tym
sensu. Tym razem jednak pozwolę sobie przerwać milczenie.

> podczas studiow moje lapanie doswiadczen standardowo wygladalo tak,
> ze znajdywalam cos ciekawego, gdzie widzialam, ze moge cos zrobic,
> wciskalam sie na darmowa sile robocza i po odpowiednim czasie (ale nigdy
> nie zostawiajac czegos rozpapranego i nie dokonczonego) mowilam "sorry",
> a oni mowili w 80% przypadkow "zostan, podpiszemy zlecenie/dzielo, ile
chcesz?".

Mam podobne doświadczenia. Zresztą skuteczność tej metody potwierdzili
starożytni. Atakom Greków Troja opierała się kilka lat. Grecy postanowili
więc posłużyć się podstępem - stworzyć coś, co Trojańczycy chętnie wprowadzą
za bramy swego miasta.
Można powiedzieć, że wojna trwa nadal. Grecy to bezrobotni, a Troja to
firmy. Być może mam tylko szczęście. Albo inaczej - szczęście na pewno też
mam (nie wszyscy ochoczo przyklasnęli pomysłowi wprowadzenia do miasta konia
trojańskiego). Uważam jednak, że wybrałem właściwą drogę do realizacji
swoich celów. Są również inne, zapewne bardziej skuteczne, albo też
przynoszące w dłuższym czasie lepsze efekty. Tyle, że mnie cieszy to co mam.
Zgadza się. Są firmy, które wykorzystują tanią siłę roboczą. Ale po to mamy
mózgi, aby robić z nich użytek. Ja również nie szedłem tam, gdzie jedyne co
na początku mogłem dostać to nadzieję na dłuższą współpracę. Szedłem tam,
gdzie mogłem jeszcze czegoś się nauczyć (a że wiedzę mam niewielką, to
możliwości miałem jednak sporo ;-P). Miałem wtedy pewność, że nawet jeśli mi
podziękują, to nie będzie to wyłącznie czas stracony. Chociaż... po części
to wynika również z mojego charakteru. Uważam, że czerpać korzyści można ze
wszystkiego - wszystko może być dla nas nauką. Nawiasem mówiąc chyba dopiero
teraz w pełni zrozumiałem słowa "szukajcie, a znajdziecie". Znam takich,
którym się tylko wydaje, że szukają. Wtedy nawet odpowiedzi podanej na
złotej tacy nie dostrzegą.
Pamiętam słowa niektórych - wyluzuj, bo jak odejdziesz nie damy sobie rady.
Taki był właśnie plan - uzależnić ich od siebie. Udało się. Przy pierwszej
umowie usłyszałem z wielu stron gratulacje i słowa "zasłużyłeś na to". To
było naprawdę miłe. Tyle, że pomimo umowy już na czas nieokreślony ja chyba
nadal próbuję ich od siebie uzależnić. Każdy dzień traktuję jak okres
próbny. Ale to już zupełnie inna opowieść.

Tam gdzie miałem okazję pobyć dłużej również miałem oferty dłuższej
współpracy. Niewiele tego co prawda, ale też prób nie było wiele. Kolega
znalazł pracę w taki sam sposób.

> Wiekszosc ludzi chce odwalic robote i leciec do domu, nie jest
> zaangazowanym emocjonalnie w temat i w rozwoj firmy i traktuje
> prace jak zlo konieczne, zeby miec co jesc.

No właśnie. Na mnie mówili, że chyba zboczony jestem, pracoholik... nadal
tak mówią ;-) Jako wolontariusz miałem krótszy czas pracy niż pracownicy
etatowi, a zdarzało się, że kończyłem później niż oni. Ale to dlatego, że ta
praca jest dla mnie przyjemnością.



pozdrawiam
Greg