entroper wrote:
> Użytkownik "Immona" <c...@n...gmailu> napisał w wiadomości
> news:fef2l1$e6i$1@inews.gazeta.pl...
>

Odpowiadam pozno, bo Twoj post mi poczatkowo jakos umknal.

>
> I teraz wyobraź sobie, że nie masz kapitału początkowego (w jakiejkolwiek
> postaci, również znajomości,

Stop. Znajomosci sa bardzo pomocne, ale rzecz w tym, ze je mozna sobie
pozdobywac. Ja przyjechalam do obcego kraju i zaczynajac od spolecznego
zera po kilkunastu miesiacach mam calkiem przyzwoita siec znajomosci. W
Polsce wiekszosc moich znajomosci, zarowno znajomosci z ludzmi, ktorzy
mi mogli i chcieli w czyms pomoc, jak i znajomosci, ktore byly po prostu
bezinteresownym, przyjemnym kontaktem miedzyludzkim, mialam ze swojego
krecenia sie wokol mlodziezowek politycznych i spolecznosci religijnych,
pisania na Sieci i przechodzenia niektorych z tych znajomosci w real i
innych dzialan, ktore byly calkowicie moja inicjatywa, bez "kapitalu
poczatkowego". Fakt, ze mieszkanie w duzym miescie i dostep do Internetu
pomagaja, ale pomijajac przypadki skrajne jak odizolowana od swiata wies
w Bieszczadach, posiadanie znajomosci znacznie bardziej zalezy od
osobistej inicjatywy niz od szczesliwego urodzenia sie w odpowiedniej
rodzinie.

> wejść, dostępu do ciekawych danych) albo musisz
> zaryzykować wszystko, co masz, a porażka to nie będzie coś takiego, że się
> otrzepiesz i pójdziesz dalej, tylko zostaniesz bezdomną albo pod kreską do
> końca życia. Nie wiem, czy w takiej sytuacji naprawdę liczy się możliwość
> spróbowania (i zbankrutowania). Doskonale wiesz, że w takiej sytuacji
> większość ludzi nie zaryzykuje i na nic im te wszystkie teoretyczne

Mowisz o zalozeniu firmy (DG, tzn. z pelna odpowiedzialnoscia majatkiem
osobistym za zobowiazania firmy) jako o jedynej mozliwosci, podczas gdy
nie jest to bynajmniej jedyna mozliwosc. Czasem nawet nie trzeba
zakladac firmy.

W sumie to wiem, co mi odpowiesz i bedziesz miec w tym sporo racji:
kapital spoleczno-kulturowy, ktory trudno zdobyc od zera z tego powodu,
ze bedac w punkcie zerowym nie ma sie motywacji i zainteresowania do
jego budowania. Mam na mysli takie rzeczy, jak bycie wygadanym, odwaga
przedstawiania swoich opinii i propozycji, pewnosc siebie,
zainteresowanie swiatem, wylapywanie informacji i korzystanie z nich,
dobre umiejetnosci miedzyludzkie, gotowosc do inwestycji (niekoniecznie
pienieznej - rowniez czasu i wysilku) itp. Z tym zestawem
umiejetnosci/cech charakteru czlowiek sobie poradzi wszedzie, bez tego
bedzie zawalal trafiajace sie okazje. A jak do tego zestawu ma jeszcze
jakies "twarde", czyli tak zwane konkretne umiejetnosci, to w ogole
bedzie mu dobrze.

I co, jesli ktos tego nie ma? Nie wiem; jego perspektywy sa rzeczywiscie
takie sobie, o ile nie znajdzie sie bez swojego wysilku w odpowiednim
otoczeniu. Ale nie nalezy wszystkiego zwalac na otoczenie. Jak
wspomnialam, roznica miedzy komuna a teraz polega na tym, ze teraz
pozycja czlowieka w spoleczenstwie znacznie bardziej zalezy od jego
osobistych cech i umiejetnosci niz za komuny.

>>Wiem. W NZ, gdzie sila robocza jest znacznie drozsza niz w Polsce, tez
>>sa firmy eksportujace do Chin i oplaca sie im bardzo. Nie wiem, co to
>>ma wspolnego z zerowaniem na biednych czy naiwnych.
>
>
> To ma wspólnego, że firmy te produkują elementy składowe tzw. chińskiego
> badziewia, które wraca z powrotem do nas, (a rzeczy te można produkować w
> Chinach, są tam wszystkie niezbędne surowce, proces technologiczny jest
> stosunkowo prosty) a więc produkcja u nas musi być cholernie tania i jest to
> niewątpliwie zasługa taniej siły roboczej.

Nie wmowisz mi, ze polska sila robocza moze byc tansza od chinskiej -
poogladaj dane o minimalnych i srednich placach i kosztach zycia
dostepne na Necie. Czynniki oplacalnosci moga byc inne: infrastruktura,
poziom korupcji, bariery kulturowe, wymagania jakosciowe itp.

I.
--
http://nz.pasnik.pl - Nowa Zelandia
http://blog.pasnik.pl