Jakub Lisowski napisał(a):
> Dnia Thu, 19 Oct 2006 11:22:45 +0200, Any User <a...@m...com>
> w <eh7g56$2pm4$1@news2.ipartners.pl> napisał:
>
> [ ... ]
>> Bo _prawdziwa_ inteligencja w _pracy_ nie polega na sprawniejszym
>> rozwiązywaniu konkretnych problemów, ale właśnie na większej umiejętności
>> wtopienia się w układy i sprawnego rozpoznawania, z kim na co można sobie
>> pozwolić. I dlatego inteligentni ludzie awansują, a pozostali niekoniecznie
>> (albo też tak, ale nieporównywalnie większym nakładem robocizny).
> To, co napisałeś, to jest kolejna patologia.
Nie, to normalna właściwość stosunków międzyludzkich.
Istnieją różne typy inteligencji, nie tylko to coś, co mierzy się
poziomem IQ. A więc: emocjonalna, praktyczna, techniczna...

W relacjach interpersonalnych, a więc również w relacjach zawodowych,
istotną rolę odgrywa inteligencja emocjonalna, która nijak się ma do
tego, co określa się mianem IQ.

To ona określa nasze umiejetności osiągania sukcesów, w sensie:
planowania działań, przyjmowania porażek, doprowadzania rozpoczętych
spraw do końca.

Wpływa również na to, jak radzimy sobie w relacjach z ludźmi.

pozdrawiam
Maciek