> 2) Widze, ze kolega tez chyba jeszcze pod skrzydlami rodzicow i
marzy
> sobie. Nie chodzi chyba o rzeczy w ktorych sie jest slabym, tylko o
to,
> ze w pracy rozne rzeczy przychodzi robic i z niejednego pieca chleb
> jesc. Raz sie programuje w C pod Linuxem a drugi raz trzeba cos
napisac
> w Cobolu na Macintoshu a trzeci raz trzeba przygotowac oferte dla
> klienta na sprzet. I to w tej samej firmie. Nie robi sie jednej
rzeczy
> przez cale zycie. Takie mam przynajmniej odczucia po sobie i kilku
> latach pracy w jednej firmie i caly czas w tym samym dziale. A
robilem
> tak kosmicznie rozne rzeczy, ze mozna by kilka stanowisk obdzielic.
I
> co? Mialem powiedziec, ze tego jezyka sie nie bede uczyl, bo po co
mi on
> skoro nikt w tym nie programuje??? Ze nie bede sie uczyl kolejnego
> narzedzia bo jest malo popularne, albo go nie lubie???

Całkowicie się zgadzam.
Ja już pracuję jako informatyk przeszło 20 lat i ciągle robie coś
nowego.
Co mi się zresztą bardzo w tej pracy podoba, bo nie jest rutynowa.
Cały czas trzeba się też uczyć.

A skończyłam matematykę, wtedy jak sie uczyłam na naszej Polibudzie
(Gliwice) nie było jeszcze kierunku informatyka.
Nie narzekam - to daje solidne podstawy i uczy logicznego myślenia,
chociaż zapewne teraz nie umiałąbym obliczyć całki ;-))

Jak np. pracujesz z GIS-em trzeba umieć czytać mapy.
Tego akurat uczą w gimnazjum, ale jak uczą to inna sprawa.
70 % studentów nie umie przeczytać mapy i np. określić gdzie jest
północ.
( wiem to bo widzę co umieją kandydaci, którzy przychodzą na kurs
przewodników górskich)
Moze aktualne testy gimnazjalne coś zmienią ? ale raczej wątpię.

W sumie - solidna wiedza ogólna, umiejętność logicznego myślenia
przede wszystkim.
Konkretnych języków programowania mozna się nauczyć szybko, jeśli ma
sie dobre szerokie podstawy.

No i jeszcze koniecznie języki obce a zwłaszcza angielski.

Pzdrw.

Basia