misia <s...@s...net> wrote:
> Warto tez zastanowic sie, czy warto poswiecac te trzy-cztery lata
> wylacznie na prace naukowa, czy rownolegle tez pracowac - imho
> konfrontacja wiedzy naukowej z realnymi, biznesowymi problemami jest
> konieczna.

No wlasnie - zalezy z czego, ale IMHO lepiej najpierw zadbac o dobra pozycje
zawodowa, a potem najwyzej zabrac sie za doktorat.
Przyklad SGH -na studiach doktoranckich dziennych/zaocznych.wieczorowych
jest razem cos kolo 1200 osob. Doliczyc do tego asystenow i wolnych
strzelcow... Broni sie od srednio 15-25 do 60 (rekord ubiegloroczny). Reszta
wydaje kase lub zdaje egzaminy, zeby miec "ukonczone studia doktoranckie".
Nic to nie daje. Tak jak kiedys modne byly studia podyplomowe, potem MBA tak
teraz przyszla moda na doktorat.
I jesli nie chce sie zostac na uczelni, albo nie jest to doktorat "cenny"
(informatyka, chemia, biologia - czytaj - cos co sie przyda w USA ;) - to
pomysl kompletnie bez sensu. Szkoda czasu. A trzeba liczyc 3-4 lata z
zyciorysu...
Pomysl laczenia pracy zawodowej z pisaniem - jest malo realny w przypadku
gdy nie ma sie wysokiej pozycji zawodowej...

--
Michał 'Amra' Macierzyński || wortal public relations:
http://www.PRnews.pl