>
>
> > A co z mieszkaniem za 1000zł, jedzeniem, pieluchami itp...Markot to nie
> > mieszkanie...
> >
>
> Trzeba pracowac i szukac cały czas czegos lepszego... to chyba oczywiste.
> Nie mow, ze tego nei wiesz, bo Cie uznam za klasyczny przypadek wyuczonej
> bezradnosci ;)
>
Wiem to oczywiście, ale nie nazywam tego świetną sytuacją.
> > j.w.
>
> Nie, jw, bo w Poznaniu mieszkania są tansze.

Jednak j.w. bo kolega Nygus odnosił się do Warszawy , a nie całej Polski.
>
> >> A po co dyskutowac o tych, którzy nie mogą?
> >> Są oni de facto wyłaczeni z rynku pracy, czy to z powodu ciezkiej
choroby,
> >> czy z innego (własnie jeksigo innego?). Wtedy mają rente, lub jakas
> >> wczesniejsza emeryture i własciwie nie sa bezrobotni [ i nei ma sensu
> >> dyskutowac o wysokosci rent i emerytur, bo to niewiele zmieni]

Nie do końca są wyłączeni , bo ludzie pracujący składają się na ich renty,
tak jak oni kiedyś składali się na odbudowę Polski, naszą edukację i rozwój
potencjału zbrojeniowego ZSRR. Nie było by nas bez nich i nie może być ich
bez nas. Zus i podatki nie idą tylko na pensje ministrów, tak więc nie
możesz ich skreślać.

> Przecziez Ty pisałes o osobach nie mogacych pracowac.
> IMO nie moze pracowac inwalida, a taki otrzymuje jakies swiadczenia.
Powiedz to zdrowym młodym ludziom mieszkających na terenach byłych PGR-ów,
których nie stać na wyjazd do wspaniałej Warszawy, u nich nie ma pracy i nie
mają co ze sobą począć.


> Dla mnie osoby, ktore nie mogą pracowac nie są uczestnikami rynku pracy
> dopóki ich status nie zmieni sie na: 'mogą'.

j.w.

> > To jest bardzo dobry przykład, dzięki tej materii mozna wyjasnić bardzo
> > wiele zjawisk zachodzących w relacjach miedzyludzkich. Jak byś nie
stał(a) ,
> > dupa z tyłu.
>
> Jest to dla mnie zbyt abstrakcyjne.
>
bez komentarza

Sławek