Poszukiwanie pracy: drobiazgi, o których warto pamiętać

Przeczytaj także: Poszukiwanie pracy: zasady które można złamać

Kandydatom zalecamy wówczas po prostu cierpliwość asertywne powiedzenie, nie mogę już dłużej czekać zazwyczaj nie zwiększa szans na sukces. Kandydat może jednak uznać, że taka niesłowność źle wróży na przyszłość i podjąć decyzję o rezygnacji. Poważni kandydaci rzadko spóźniają się na interview rozumiejąc, że nawet fatalne warunki pogodowe mogą nie być wystarczająco dobrym argumentem usprawiedliwiającym. Firma ma najczęściej rozmowy z kilkoma kandydatami i punktualni zwiększają swoje szanse. Planując dojazd, warto przyjechać wcześniej, aby mieć czas na przebicie się przez coraz bardziej wydłużone procedury bezpieczeństwa, rejestracji gości czy wydawania przepustek.

5. Z kim będę rozmawiać? Z kim właściwie rozmawiałem?

Wyczerpujące informowanie kandydatów na temat nazwisk i funkcji ich rozmówców przed rozmową kwalifikacyjną należy do dobrego tonu. Stąd każdy umawiany na rozmowę kandydat ma prawo zapytać z kim będzie rozmawiał, co pomoże w lepszym przygotowaniu. Jednak przyspieszenie tempa życia w organizacjach, a czasem swoiście rozumiana chęć zaskoczenia kandydata powoduje, że skład rozmówców może nieraz odbiegać od zapowiedzianego. Nie radzimy robienia z tego sprawy ot po prostu trzeba jak najlepiej wysłyszeć podane nazwiska i funkcje. Nie liczmy na wizytówki wprawdzie kandydat przedstawia się swoim CV i właściwie powinien liczyć na niewielką choć wzajemność jaką jest wizytówka, ale tę wręczają z reguły wyłącznie pracownicy działów HR, chroniąc swych współpracowników z innych działów i szefów przed możliwymi niezarządzanymi kontaktami ze strony kandydatów.

6. Mit listu intencyjnego

Wielu kandydatów wciąż ma w pamięci pierwsze lekcje na temat kapitalistycznych zwyczajów rynku pracy z początków lat 90. tych, w których dużo mówiono o liście intencyjnym dla kandydatów na stanowiska menedżerskie. Rozumiano go jako oficjalną deklarację firmy oferującej zwycięskiemu kandydatowi stanowisko oraz opis warunków. Bywało, że firmy, które z jakichś przyczyn decydowały się wycofać propozycję po jej przesłaniu, czuły się zobowiązane do zrekompensowania tego kandydatowi wypłacając coś w rodzaju finansowego odszkodowania. Stąd zapewne wzięło się przekonanie, że taki list prawnie jest niemal równoznaczny ze zobowiązaniem do zatrudnienia, co zresztą ani wówczas ani obecnie nie jest prawdą. Zapewne nie tylko ja żałuję, że savoir-vivre procesów rekrutacyjnych w dobie internetu i ciągłych zmian uprościł się mocno. Rolę listu intencyjnego przejęły najczęściej krótkie maile informujące o zaakceptowaniu kandydata, ogólnych warunkach i dacie rozpoczęcia pracy wraz z techniczną informacją o dacie badań lekarskich. Nie ma to żadnej mocy prawnej jeśli chcemy dokumentu potwierdzającego zamiar zatrudnienia, możemy zaproponować podpisanie umowy o pracę z wyprzedzeniem (nawet dużym), co zresztą zaczyna się przyjmować.

7. Co na piśmie to na piśmie

Wartość zobowiązań ustnych w biznesie jest wciąż bardzo ważna i w większości można polegać, że obiecane podczas rozmowy warunki zatrudnienia, zwłaszcza nieopisywane zazwyczaj ustalenia dodatkowe będą dla pracodawcy wiążące. Jednak szum informacyjny, w którym żyjemy powoduje, że bez złej woli żadnej ze stron łatwo może dojść do jakichś przekłamań. Wyjaśnianie takich spraw w pierwszych tygodniach zatrudnienia na ogół może zakłócić zaangażowanie nowego pracownika i przytłumić entuzjazm pracodawcy w związku z dokonanym wyborem. Stąd zalecamy zwycięskim kandydatom, aby wszystkie ustalenia, nawet te drobne, przesłali w formie maila do przyszłego pracodawcy, prosząc o ich potwierdzenie. Sam fakt wysłania takiego maila może zresztą później ułatwić wyjaśnianie ewentualnych spornych tematów.

Paweł Gniazdowski, szef