>> Ale wtedy też będzie zniewolony przez KP.
>To potworne! ;)
>To ja podam Tobie przykład takiego zniewolenia z życia na bardzo gorąco. Jak
>wspomniałem wyjechałem ze znajomymi na ten długi weekend. Syf była pogoda,
>ale fantastyczne otoczenie, warunki i kapitalne towarzycho. No tośmy
>postanowili zostać dzień dłużej i zaiprezować wczoraj do późna. Czyli
>obecność dziś w pracy wykluczona. I co? A to - KP art.167^2. Każdy/a
>zawiadomił/a jak trzeba (no dobra, jeden się nie odważył, wczoraj pojechał i
>dziś już tyrał) i zabawiliśmy się extra. Zaznaczam, że pracujemy prawie
>wszyscy gdzie indziej. Normalnie koszmarne zniewolenie. ;)))

Tylko że to kosztuje tzn. urlop na żądanie powoduje zwiększenie
wydatków pracodawcy. Poprzez dodatkowy koszt zmniejsza się ilość
pracodawców, których stać na zatrudnienie pracownika, co powoduje że
jest mi trudniej znaleźć pracę.
Uważam, że każdy powinien ponosić konsekwencje swoich czynów. Jak ktoś
jest gotowy podjąć ryzyko zakłócania w nocy spokoju sąsiadów to jego
sprawa. Podobnie jak mieszać piwo z whisky, winem, w międzyczasie
paląc dziwne rośliny, tańczyć z mopem na mokrej podłodze, wozić innych
baranów w bagażniku po autostradzie, spożywać alkohol w miejscu
publicznym, mordę piłować na plaży, łazić po dachach, podrywać
nieznajome panienki i godzić się na zawiezienie do domu przez innego
barana w gorszym stanie niż... czekaj, ale to chyba nie opis twojego
weekend'u... no mniejsza z tym. Konkluzja jest taka, że jak ktoś chce
to proszę bardzo. Tylko, że nie oznacza to, że pownien mieć prawo po
weekendzie nie stawić się w pracy. Jeśli sobie wcześniej wynegocjował
w umowie, to proszę bardzo, w innym wypadku niech nie podwyższa i tak
wysokich kosztów pracy.

--
pozdrawiam
Bremse