Jotte wrote:

> Niedawno oglądałem reportaż o koczujących na zapleczu dworca, brudnych,
> pozostających bez środków nawet na powrót do kraju, posiadaczy wyższej
> niż przeciętna inteligencji, co rzecz jasna było jedynie dowodem
> zaradności.
> Do tej wyjątkowej elity należała także do niedawna była mistrzyni
> olimpijska Agata Wróbel, udzielająca się w sortowni śmieci w Anglii. Już
> wprawdzie w odpadach nie grzebie, ale niestety nie z powodu
> nadinteligencji lecz dlatego, że sprawę nagłośniono i zlitowało się
> jakieś polskojęzyczne wydawnictwo czy rozgłośnia, nie pamiętam dokładnie.

Odgrzewam watek sprzed kilku dni, bo przeczytalam artykul o Agacie -
http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53581,3972
642.html

Nie widzialam reszty szumu medialnego wokol sprawy, ale z tego wywiadu
wynika, ze fakt jej pracowania przez bardzo krotki czas (kilka dni) w
sortowni smieci brukowce rozdmuchaly niesamowicie. A Agata bardzo
rozsadnie mowi, ze w cywilizowanym kraju recycling to branza jak kazda
inna.

"Praca to praca. Tu ludzie to rozumieją. To w Polsce się wydaje, że jak
się człowiek schyla, to już nie jest pan."

Pamietam scene z pewnych targow, gdzie personel organizacji unijnej wraz
z uczestniczacymi przedsiebiorcami (male firmy) przygotowywal stoisko w
wieczor przed rozpoczeciem. Kierownik calego projektu (z organizacji
niemieckiej) i najwazniejsza persona chwycila za miotle i inne
urzadzenia i bardzo aktywnie uczestniczyla w pracy, ktora w tym momencie
polegala glownie na sprzataniu, przesuwaniu, ustawianiu i innych nisko
wykwalifikowanych pracach.
Ja w tym nie widzialam nic dziwnego, ale ze strony przedsiebiorcow daly
sie slyszec komentarze w stylu "Wow. W Polsce to kierownik za nic by tak
z miotla nie latal." Autorytet zdobyla sobie tym momentalnie.

W Polsce jest fatalne nastawienie do prostych prac i wykonujacych je
osob i jest to jedna z tych czesci polskiej mentalnosci, ktore mi sie
nie podobaja i od ktorych z ulga odpoczywam.

I.
--
http://nz.pasnik.pl
mieszkam w Nowej Zelandii :) ::: GG: 7370533