"Adam F." <p...@s...com> wrote in message
news:afu6ue$cnj$1@news2.tpi.pl...
> "Marek Barbaszynski" <m...@i...com.pl> wrote in message
> news:afsar3$pbv$1@news.onet.pl...
[...]
> Zawsze mnie rozbawiają ludzie fetyszyzujący się wręcz tytułami i szumnymi
> nazwami,

Tytuł, jak to tytuł - sam z siebie niewiele wnosi. Można nawet spotkac się
z opinią, że zbyt wysoki wcale nie jest dobry. W swoim czasie, nowo
powstające w Polsce oddziały firm wyssały z Politechniki mnóstwo pracowników
naukowych. W Anglii ta wieść wzbudziła zdziwienie - po co komu w firmie
doktorzy,
przecież taki nie ma pojęcia o funkcjonowaniu firmy i tylko akademicka
teoria im w głowie... Taka opinia była całkiem rozpowszechniona - i to nie
z zawiści, bo głoszący ją sami byli doktorami i profesorami na tamtejszych
uczelniach.

> Co z tego, że amator tytułuje sam siebie
> informatykiem ? (btw, tytuł informatyk kojarzy mi się raczej z człowiekiem
> od wszystkiego, czyli od niczego - teraz są potrzebni specjaliści)

Nic, bo jak sam słusznie zauważyłeś ten "tytuł" się na tyle zdeprecjonował,
że nic konkretnego nie znaczy.

[...]
> jak ktoś już zwrócił uwagę w ty wątku, na
> studia informatyczne coraz częściej dostają się osoby, dla których jedyną
> pobudką są rzekomo wysokie zarobki

Dotyczy to, dodajmy, wielu kierunków, jak choćby medycyna, prawo,
zarządzanie...
To naturalna tendencja.

>[...] a prawdziwi pasjonaci się nie dostają (a w tym
> zawodzie, zresztą podobnie jak w wielu innych, pasja jest bardzo ważna).

Z tą ważnością pasji sprawa nie jest tak oczywista. Jeżeli tworzysz nowy
produkt, czy budujesz firmę od podstaw, to jest ona niezbędna.
Jednak w firmach, które głównie rozwijają istniejące oprogramowanie,
może być wręcz szkodliwa! Zaznaczam: może. Nie musi. Pracownik, który
pasjonuje się programowaniem, jest bardziej skłonny do zbytecznego
cyzelowania kodu (określanego niekiedy jako "gold plating") czy też
forsowania cudownych/jedynie słusznych/obecnie najgłośniejszych
rozwiązań technicznych bez oglądania się na realia, czyli do czego
i komu produkt ma służyć.
Korelacji z wykształceniem tu raczej nie widzę, natomiast ze stażem pracy
- jak najbardziej :-)

> Oczywiście podbudowa teoretyczna jest konieczna i tutaj się zgodzę, jednak
> zasadniczy problem polega na tym, iż wiele osób (z gatunku tych, którzy
przy
> wyborze kierunku szukają tylko zarobku) owszem posiada wiedzę teoretyczną,
> ale ponieważ z komputerami nie mieli wcześniej nic wspólnego - często nie
> potrafią jej zastosować w praktyce. Można być praktykiem bez podbudowy
> teoretycznej i mimo to radzić sobie całkiem nieźle, ale teoretyk bez
> umiejętności praktycznych nie poradzi sobie w ogóle.

Kontakt z komputerami wcześniej (jak rozumiem przed studiami) nie jest
niezbędny (choć obecnie jakby trudny do uniknięcia :-)).
Praktyk bez podbudowy teoretycznej często jest mocno wyspecjalizowany
do swojej ulubionej dziedziny i nie radzi sobie poza nią, albo próbuje
mechanicznie przenosić swe doświadczenie w regiony, gdzie jest ono zupełnie
nie na miejscu - "dla posiadacza młotka wszystko wygląda jak gwóźdź".

Wykształcenie nie jest tu panaceum, ale daje większe szanse na szerszą
perspektywę i choćby na uświadomienie sobie, że stosowanie ulubionych
technik/technologii ma swoje granice.

ATSD, czy teoretyk bez umiejętności praktycznych to nie jest już gatunek
niemal wymarły? W końcu podczas studiów można podjąć pracę, i wiel osób
tak robi?

--
Marek "Barbidu" Barbaszynski m...@i...com.pl
----- The signature has been optimized away.