Daniel <d-wasyl@NO_SPAM.gazeta.pl> napisał(a):

> http://polityka.onet.pl/artykul.asp?DB=162&ITEM=1195
816&MP=2

Sporo gorzkiej prawdy, ale jak zwykle jednostronne spojrzenie na problem.
Mieszkam w mieście, w którym bezrobocie jest stosunkowo niewielkie.
Będąc bezrobotnym na zasiłku widziałem bezrobotnego, który przyszedł
ustawowo wykazać się gotowością do podjęcia pracy, w roboczym firmowym
kombinezonie. Wierzę w istnienie zarówno czarnej jak i szarej strefy.
Jednak nie wyczerpuje to odcieni bezrobocia.

Ledwo zaznaczony jest w artykule problem absolwentów, którzy oprócz pieniędzy
chcą jeszcze kariery a praca z takimi możliwościami jest na receptę - jak w
aptece.

Mój problem jest jeszcze inny.
Prawie trzy lata bezrobocia zrobiły trochę spustoszenia w mojej psychice,
to fakt, ale jeżeli znajdę pracodawcę, to obojętne jest mi czy będę chodził
do pracy na 6.00 czy na 8.00. Problem w czymś innym. Po ponad 20 latach
pracy w szeroko pojętej informatyce, również jako programista i administrator
sieci, nie mam zatrudnienia, bo dla pracodawców szukających obecnie
informatyków mam obecnie za niskie kwalifikacje, a z pensji żony nie
uzupełnię ani studiów, ani certyfikatów. Doradca zawodowy PUP radził, żeby
wziąść się za pracę, do której niezbędna jest znajomość obsługi komputera.
Rada bardzo dobra, tyle, że jeden z potencjalnych pracodawców, który
potrzebował pracownika nawet do przyuczenia do WWW, nie chciał ze mną nawet
rozmawiać z powodu wieku.
Dla kontrastu podam przykład pracodawcy, który potrzebował do wprowadzania
danych, do czego też się nie nadawałem z powodu zbyt wysokich kwalifikacji.
Poza tym w większości wypadków obsługa komputera jest wymagana jako jedna
z posiadanych umiejętności i doświadczenia w danym zawodzie, i to często
nie ta naważniejsza.
Powstrzymam się o komentowania tej strony medalu bezrobocia.

Marek


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/