(..ciach...)
> Nawiasem mówiąc, mam rodzinę w małej wsi koło rosyjskiej granicy,
niedaleko
> Siemiatycz. Prowadzą oni we własnym domu niewielki sklep spożywczy, jedyny
w
> tej wsi. Obsługują klientów o każdej porze, nawet jeśli ktoś przyjdzie o 6
> rano w niedzielę po pół kilo soli. I jakoś nie uważają się za
pokrzywdzonych
> z tego powodu.

Moj śp. Tata też prowadził taki sklep na podkrakowskiej wsi, i wierz mi, że
to coś zupełnie innego niż praca w supermarkecie.
Przede wszystkim w niedziele czy w południe (kiedy najmniejszy ruch) nie
stał cały czas za ladą tylko siedział sobie spokojnie w domu. Jak koś
dzwonil to wyglądał to szedł do sklepu (trwało to raptem 1 - 2 minuty) lub
posyłał któreś z dzieci.
Oczywiście jestem przeciwniem regulowania godzin otwrcia skłepów ustawami,
ale denerwuje mnie gadanie, że tak ma być bo jest wygodnie a niezadowoleni
są tylko lenie lub relikty komunizmu.
To według mnie problem szacunku dla innych i elementarnej empatii. Sam się
wkurzam jak przez parę tygodni z rzędu ledwo pojawiam sie w domu, więc nie
jest sztuką domyślić się, że tak samo reaguje kasjerka - tym bardziej, że
zarabia jakieś marne grosze.
Pewnie zaraz ktos nawie mnie lewakiem, oszołomem albo tym podobnym ale na
prawdę uważam, że warto przejmowaćsie innymi - tym bardziej, że niedzielne
rodzinne zakupy to raczej rodzaj celebry i "nowej świeckiej tradycji" niż
rzeczywistej potrzeby.

Jeszcze słowko a'propo "nowej tradycji". i wątku "jak pracować zPpolakami"
Dzisiaj dostałem zaproszenie na orgaznizowany przez centrale w piątek
"Hallowenowy wieczór" - obecność w zasadzie obowiązkowa. Wszyscy zaszczyceni
takim zaproszeniem, klną w żywy kamień, bo w sobote rano zamiast jechać na
groby rodziny będziemy wracać z jakiejś imprezy z "robieniem lampionów z
dyni" i "konkursem monstrualnych tańców" ........
Pozdrowienia
Paweł