Zwolnienie z pracy - co dalej?

Przeczytaj także: Utrata pracy i co dalej?

Jeżeli pomogła Ci ta samoanaliza, od teraz powinieneś wyznaczyć kierunek poszukiwań i rozejrzeć się, czy znasz kogoś, kto może Ci pomóc ruszyć z miejsca. Nagabywanie przyjaciół odnośnie pomocy, czy rady dotyczącej pracy, wywołuje zazwyczaj poczucie winy. Powinno się je zignorować, gdyż wszyscy znają strach przed utratą pracy. Co więcej, jesteś teraz doskonale zmotywowany i powinni być w obowiązku, aby Ci pomóc! A więc bez żadnych wymówek, bierz ogłoszenia do ręki i dzwoń.

Chwytając dzień

Poza wszystkim, rozstrzygająca jest aktywność. Maria Walker została zwolniona, gdy pracowała dla małej agencji PR. „Pamiętam dobrze ten dzień. To była moja pierwsza praca po studiach i byłam bardziej niż teraz naiwna w kwestiach pracy, więc ta wiadomość bardzo mnie zabolała.” „Zostałam wezwana do biura, gdzie dwóch kierowników poinformowało mnie o decyzji ograniczenia personelu z powodu malejącej liczby klientów. Niestety, to ja musiałam odejść.”

„Moją pierwszą reakcją była panika. Na początku walczyłam z opłatami i martwiłam się jak przetrwam w Londynie bez pracy. Czułam się także bezużyteczna, gdyż wydawało mi się, że jestem przegrana w pierwszym podejściu, na drodze sprawdzania swoich umiejętności. Umówiłam się z przyjaciółką na lunch i obgadałam sytuację, uwalniając się od zmartwień. Następnie wróciłam do domu i wysłałam CV to tylu agencji, ile udało mi się znaleźć. Dwa dni później pracowałam już w zastępstwie w jednym z wydawnictw. Dwa tygodnie później otrzymałam szansę pracy w nowo założonej firmie świadczącej usługi internetowe, która zbiegiem okoliczności poszukiwała kierownika ds. marketingu! Miesiąc później zostałam zatrudniona na stałe, mając sporo pieniędzy z odprawy i pracy tymczasowej, tym samym zachwycona tym rezultatem!

Na rozmowie kwalifikacyjnej

Kolejne ważne zmartwienie dotyczy tego, jak poradzić sobie z pytaniami odnośnie zwolnienia, które mogą paść na tego typu rozmowie. Bycie zwolnionym w dzisiejszym, szybko rozwijającym się świecie biznesu nie jest fenomenem, tak więc jest mało prawdopodobne, że będzie to problemem w opinii osoby przeprowadzającej rozmowę. W przypadku narastania takiego problemu najlepiej jest wyjaśnić sprawę najprościej, jak się da, nakreślając w jakiej sytuacji znalazł się twój poprzedni pracodawca, przechodząc następnie do skoncentrowania się na tym, co możesz zaoferować swojemu przyszłemu pracodawcy. Maria Walker mówi: „ Fakt mojego zwolnienia nigdy nie był problemem dla pracodawców. Oczywiście padało takie pytanie, ale nigdy nie było przedstawiane w formie negatywnej, zarówno przez pracodawcę jak i przeze mnie.”

Podejście i wytrwałość Marii reprezentują drogę, w której odejście od obecnego pracodawcy może otworzyć drzwi na nowe możliwości. „Byłam zdziwiona, zaskoczona i dumna ze swoich umiejętności w tak krótkim czasie. Po upływie dwóch lat wciąż jestem w tej samej firmie. Awansowałam na menedżera marketingu i nauczyłam się mnóstwa rzeczy o telemarketingu. Nie boję się zwolnienia i jestem pewna, że jeżeli kiedykolwiek się powtórzy, pozostanę aktywna i skoncentrowana. Myślę, że ważne jest, aby nie traktować tej decyzji osobiście, ale spojrzeć na nią z szerszej perspektywy, jak na szansę prześcignięcia i wzbogacenia swojej kariery - bodźca, którego potrzebowałeś!