Struktura wynagrodzeń według zawodów X 2013

Przeczytaj także: Ranking wynagrodzeń: w którym mieście zarobisz najlepiej?

Przeciętne wynagrodzenia brutto pracowników należących do pozostałych „wielkich” grup zawodów były poniżej poziomu średniego dla badanej populacji (czyli poniżej 3895,72 zł), przy czym najniższe zanotowano wśród pracowników przy pracach prostych (o 42,5% niższe od średniego wynagrodzenia), a następnie - usług osobistych i sprzedawców (o 41,8%). W innych pozostałych czterech „wielkich” grupach zawodów przeciętne wynagrodzenie było niższe od średniej krajowej - od o 17,0% wśród operatorów i monterów maszyn i urządzeń do 32,5% wśród rolników, ogrodników, leśników i rybaków.

Zróżnicowanie wynagrodzeń według „wielkich” grup zawodów odmiennie wyglądało w sektorze prywatnym i w publicznym. Otóż w sektorze prywatnym lepiej opłacani byli pracownicy zaliczani do grup zawodów wymagających wysokich kwalifikacji. Ilustracją tego są:

1. przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy, których wynagrodzenie stanowiło 226,5% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze prywatnym (w sektorze publicznym odpowiednio 172,6%),
2. specjaliści, których wynagrodzenie stanowiło 137,8% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze prywatnym (w sektorze publicznym odpowiednio 109,3%),
3. technicy i inny średni personel, których wynagrodzenie stanowiło 105,8% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze prywatnym, podczas gdy w sektorze publicznym było niższe od przeciętnego o 8,8%.

W sektorze publicznym natomiast lepiej opłacani byli robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy, których wynagrodzenie stanowiło 100,3% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze publicznym (podczas gdy w sektorze prywatnym — odpowiednio 78,3%).

Jak więc wynika z powyższego, pozycja płacowa robotników jest lepsza w sektorze publicznym niż w sektorze prywatnym, natomiast pracownicy o wysokich kwalifikacjach, zwłaszcza w dziedzinach rozwojowych, są wyżej cenieni w sektorze prywatnym.

Indywidualne miesięczne wynagrodzenia brutto

Przedstawione poniżej informacje ukazują rozkład pracowników zatrudnionych według wysokości ich indywidualnego miesięcznego wynagrodzenia ogółem brutto.

W październiku 2012 r.:

• najczęstsze miesięczne wynagrodzenie ogółem brutto otrzymywane przez pracowników gospodarki narodowej wynosiło 2189,11 zł. Do tej wysokości wynagrodzenia (czyli dominanty) zarabiało 25,6% pracowników. W grupie tej 44,9% stanowili mężczyźni oraz 55,1% kobiety, zaś 17,4% było zatrudnionych w sektorze publicznym, a 82,6% — prywatnym;
• połowa pracowników zatrudnionych w gospodarce narodowej otrzymała wynagrodzenie do 3115,11 zł (mediana = decyl V = kwartyl II = wynagrodzenie środkowe). W grupie tej było więcej kobiet — 54,1% oraz zatrudnionych w sektorze prywatnym — 73,1%;
• 10% najniżej zarabiających pracowników otrzymało wynagrodzenie co najwyżej w wysokości 1600,00 zł (decyl pierwszy). Wśród najniżej zarabiających w gospodarce narodowej przeważali mężczyźni i stanowili 52,0% oraz zatrudnieni w sektorze prywatnym — 96,8%;
• 10% najwyżej zarabiających pracowników otrzymało wynagrodzenie co najmniej w wysokości 6561,59 zł (decyl dziewiąty). Wśród najwyżej zarabiających w gospodarce narodowej także przeważali mężczyźni i stanowili 66,1% oraz zatrudnieni w sektorze prywatnym — 63,9%.

Analizując poszczególne subpopulacje, można stwierdzić, że miesięczne wynagrodzenie ogółem brutto:

1. co najwyżej w wysokości 1600,00 zł (decyl 1) otrzymało:
   • 9,8% kobiet oraz 10,5 mężczyzn,
   • 15,3% pracowników sektora prywatnego oraz 0,9% publicznego;
2. co najwyżej w wysokości 2189,11 zł (dominanta) otrzymało:
   • 28,3% kobiet oraz 22,9% mężczyzn,
   • 32,8% pracowników sektora prywatnego oraz 12,5% publicznego;
3. co najwyżej w wysokości 3115,11 zł (decyl 5) otrzymało:
   • 54,3% kobiet oraz 45,8% mężczyzn,
   • 56,9% pracowników sektora prywatnego oraz 37,6% publicznego;
4. co najmniej w wysokości 6561,59 zł (decyl 9) otrzymało:
   • 6,8% kobiet oraz 13,2% mężczyzn,
   • 9,9% pracowników sektora prywatnego oraz 10,1% publicznego.