On 10 Lut, 09:54, Immona <c...@n...gmailu> wrote:
> Any User wrote:
>
> >> w przypadku np. stewardess, recepcjonistek, hostess itp szczesliwa
> >> mina w pracy to jedno z podstawowych wymagan.
>
> > A w przypadku restauracji sieciowej? No pomyśl - wchodzisz do McDonalda
> > i widzisz nie zapieprzających pracowników, ale szczęśliwych pracowników.
> > Czy nie czujesz się jakoś nieswojo?
>
> Jeden z moich szokow kulturowych po przeprowadzce tutaj (=NZ) to
> zadowolenie "niskiego szczebla" pracownikow i ich autentyczna energia do
> pozytywnej pogawedki - pracownicy supermarketu, poczty itp. Jest to
> oczywiscie tez roznica kulturowa, ale spotykanie sie we wszelkich
> trywialnych sytuacjach z zadowolonymi ludzmi czyni wielka roznice w
> jakosci zycia w tym nieuchwytnym, niematerialnym sensie. Nie zdawalam
> sobie z tego sprawy, dopoki nie zobaczylam, uswiadomilam tez sobie, jak
> niesamowicie przybici byli ich polscy odpowiednicy. Tak, na poczatku
> czulam sie nieswojo, bo taka jest naturalna reakcja na cos innego, ale
> potem czlowiekowi zaczyna sie to podobac.
>
> Zastanawiam sie jednak, ile w tym uniwersalnej zasady "plac dobrze", a
> ile roznicy kulturowej. Polacy sa niezwykle smutni, posepni i
> przygnebieni nawet, gdy sie im dobrze wiedzie - w porownaniu do panstw o
> kulturze "be happy" i tu nie chodzi o sam poziom materialny. Kolezanka,
> ktora pojechala do Indii, byla zaszokowana tym, jak bardzo ludzie sa tam
> zyczliwi i zadowoleni bedac jednoczesnie, z polskiego punktu widzenia,
> rozpaczliwie biedni i bez perspektyw.
>
> I.
> --http://nz.pasnik.pl- Nowa Zelandiahttp://blog.pasnik.pl

Wróciłam do Polski i też widzę, że Polacy są smutni i
przygnębieni.Zapytałam koleżankę co kupi ukochanemu na walentynki a
ona oburzona mówi, że nie ma pieniędzy, że nie po to haruje żeby
jakieś bzdetki marketingowe wspierać itd
A przecież czekoladę można kupić za 3 zł, kokardka i wierszyk.W sumie
dobrze jej się powodzi ale ma tą złość, która dominuje u większości
polaków.