Tego typu dyskusje nic do sprawy nie wniosą. Ot będziesz miał kilka
postów od tych, którym się tam udało i nazwią Ciebie nieudacznikiem,
który wrócił i odradza innym wyjazd - ale też będziesz miał pewnie posty
od tych, którzy byli, widzieli - to nie dla nich i Cię poprą.

Jako student pojechałem na pół roku do Chicago. Poznałem Polaków, którym
się udało, żyją sobie spokojnie na przedmieściach i kształcą swoje
dzieci o powrocie nie myśląc. Spotkałem też i takich, którzy po co ranek
idą na stację Shella na Jackowie i wypatrują kontraktorów, którzy wezmą
ich do jakiś tymczasowych prac, mieszkają w 'baesmentach' ale do Polski
przysyłają paczki słodyczy, mimo że za słodkiego życia nie mają. Jak
świat światem emigranci zarobkowi dzielą się na tych którym się udało i
na tych, których nowa rzeczywistość przerosła. Trudno odmówić racji
komuś, kto w USA założył firmę, żyje w przepychu i namawia na to samo
innych. Trudno też nie przytaknąć temu, kto wrócił i stwierdził że
szanse na lepsze życie mają nieliczni, reszta żyje na zmywakach i
odkłada do skarpety.