"Rafal" <?@?.?> wrote in message news:b27lv5$gbn$1@absinth.dialog.net.pl...
>
> Użytkownik Artur Lato <a...@p...onet.pl> w wiadomości do grup
> dyskusyjnych napisał:b20tjb$e16$...@n...onet.pl...
>
> > co stwarza wielką liczbę
> > dodatkowych miejsc pracy i generuje dodatkowy popyt
> > (który gospodarce kapitalistycznej jest potrzebny jak tlen)?
>
> Zrozum, że Państwo nie generuje dodatkowego popytu! Państwo jedynie co
może
> zrobić to przesunąć istniejący popyt z dóbr konsumpcyjnych na inwestycyjne
i
> na odwrót. Ale tak naprawdę nie ma to wpływu na wielkość globalnego
popytu.
> Przecież jeżeli Państwo ma wydać 100 zł to najpierw musi to 100 zł zabrać.
> Tak więc tam gdzie ty widzisz dodatkowy popyt w wysokości 100zł - ja widzę
> dodatkowy podatek w wysokości 100zł, który ten popyt obniża.
> Tak więc w efekcie popyt wychodzi na 0.


Państwo nie tylko może przesunąć istniejący popyt z dóbr konsumpcyjnych
na inwestycyjne, ale również przesunąć go z dóbr importowanych na
krajowe, jak również zamienić popyt odłożony w czasie na wiele lat
na popyt bieżący. A to ma zasadniczy wpływ na bieżącą sytuację
gospodarczą.
I tu się właśnie kryje zasadniczy błąd w rozumowaniu popełniany
przez entuzjastów czystego liberalizmu. Mianowicie, po pierwsze,
zakładają oni, że wystarczy zostawić, poprzez zmniejszenie podatków,
więcej pieniędzy w kieszeniach obywateli, a pieniądze te natychmiast
wygenerują popyt, czyli m.in. przyczynią się do zmniejszenia
bezrobocia, itp.
A tymczasem, zwłaszcza w tak niepewnych czasach jak obecnie,
bardzo wiele osób, zamiast wydawać wszystkie pieniądze jakie ma
do dyspozycji, woli zabezpieczyć się na wypadek np. utraty pracy
i perspektywy szukania jej przez wiele miesięcy (a może i lat),
i w tym celu wrzuca ile tylko może do skarbonki zamiast kupować
np. nowy telewizor, a już na pewno nie samochód na kredyt.
I to wrzuca nie na kilka miesięcy, ale może nawet na wiele lat.
Możesz mi na to odpowiedzieć, że w takim razie te pieniądze
prawdopodobnie trafią do banku, a bank udzieli z nich kredytu
jakiemuś przedsiębiorcy, który m. in. stworzy miejsca pracy.
Ale przedsiębiorcy tylko wtedy biorą kredyt, kiedy wierzą,
że uda im się sprzedać towary lub usługi, a ponieważ oni też
wiedzą, że przy takim bezrobociu ludzie wolą oszczędzać niż
wydawać, to może brakować chętnych na zrobienie użytku
z tych pieniędzy. I kółko się zamyka.
Taka właśnie sytuacja ma miejsce już od kilku lat w Japonii.
Stopy procentowe zmniejszono tam już praktycznie do zera,
a gospodarka nie rusza z miejsca, bo widocznie przedsiębiorcy
nie kwapią się do robienia użytku z tych pieniędzy, chociaż mogą
je dostać "za darmo". A dlaczego? Bo wiedzą, że na całym świecie
panuje recesja i eksport jest dużo trudniejszy niż kiedyś, a jednocześnie
okazuje się, że sami Japończycy w żaden sposób nie dają się namówić
do wydawania pieniędzy, wolą oszczędzać.
A po drugie, nawet jeśli zostawione w kieszeni podatnika pieniądze
zostaną szybko wydane, to wcale nie powiedziane, że na wyrób krajowy.
Czyli mogą przyczynić się do wychodzenia z recesji, tyle że
nie tego kraju co trzeba :-).
Natomiast Państwo jest w stanie wydać zgromadzone poprzez
podatki pieniądze w sposób maksymalnie przyczyniający się
do walki z recesją. Nie twierdzę, że zawsze tak robi, bo do tego
potrzebna jest jeszcze mądra polityka gospodarcza, ale przynajmniej
ma takie możliwości.
Natomiast sami obywatele, bez udziału Państwa (którego rolę
liberałowie chcieliby sprowadzić do minimum), nie są w stanie tego
zrobić. Każdy z nich z osobna podejmuje bardzo mądrą i rozsądną
decyzję: albo postanawia oszczędzać na wypadek utraty pracy,
albo postanawia kupić lepszy i często tańszy wyrób importowany
zamiast krajowego.
Ale w wyniku tego jacyś inni obywatele tracą pracę i zaczynają
mniej kupować, co powoduje, że po pewnym czasie ten oszczędzający
też może stracić pracę. I sama "niewidzialna ręka rynku" nie może
w żaden sposób przerwać tego błędnego koła. Suma mądrych decyzji
milionów obywateli nie daje w wyniku mądrych posunięć w skali
kraju, co po pewnym czasie uderza rykoszetem również i w tych
podejmujących te mądre indywidualne decyzje.
Ale wydaje się, że piszę rzeczy oczywiste, bo tzw. interwencjonizm
państwowy rozpowszechnił się właśnie w wyniku bardzo bolesnej
nauki jaką był wielki kryzys z lat 30-tych.


> To tak jakbyś zabrał swojej żonie z portmonetki 100 zł z i się cieszył, że
> masz 100 zł więcej. Ale w rodzinie nadal jest tyle samo.


W rodzinie nadal jest tyle samo, ale popyt wygenerowany przez
rodzinę wcale nie będzie taki sam. Bo ja wezmę te 100 zł i pójdę
na piwo przyczyniając się do tego, że browar będzie musiał
zwiększyć zatrudnienie, natomiast żona wrzuci je do skarbonki
żeby je wydać np. za 10 lat, kiedy obecni bezrobotni dawno
poumierają z głodu :-).


> Nie rozumiem, dlaczego zawsze najtrudniej jest zauważyc najprostsze
> rzeczy?


No właśnie, ja też nie rozumiem dlaczego liberałom nie udaje się
zauważyć prostego faktu, że zmniejszenie podatków wcale nie musi
znacząco ożywić gospodarki, biorąc pod uwagę, że nie ściągnięte
z ludzi pieniądze mogą albo pozostać "uśpione" w ich skarbonkach
na wiele lat, albo zostać wydane na towary importowane
z minimalną korzyścią dla sytuacji w kraju.

Artur