> dlaczego od razu od reki mowicie ze mlodzi za duzo wymagaja? ze maja mleko
> pod nosem? ze nie znaja zycia? moim zdaniem dlatego iz ktos kto tak mowi
sam
> byl tak traktowany na samym poczatku
>
bo rekrutuje, bo kieruje pracownikami i m.in na tej podstawie jestem w
stanie ocenic stopien i moment zwrotu inwestycji pt nowy pracownik.
W duzej liczbie przypadków stosunek tego co firma ma z pracownika do kosztow
jakie z tytulu jego posiadania ponosi jest malo korzystny, a pracownicy w
duzej liczbie przypadkow nie sa zainteresowani powiazaniem wynagrodzenia z
efektami pracy - dąża do stałej płacy niezaleznej od wkładu własnego.
Wprowadzenie systemu motywacyjnego wiążącego efekty pracy, odpowiedzialność
za te efekty, wklad w wynik finansowy z wynagrodzeniem traktowane jest jako
wyrządzanie krzywdy.

> nie mam nic przeciwko pieciu sie w pracy po kolejnych szczebelakch ale
niech
> taka droge maja wszyscy a nie ktos przeskakuje 2 szczeble bo kierwonik tak
> tylko chcial
>
w dobrej organizacji tak być powinno

> z kolei wasze wypowiedzi swiadcza o tym ze w Polsce istnieje idealny wrecz
> sposob rekrutacji pracownikow
>
moja wypowiedź swiadczy o tym że tak nie jest. Gdyby w większości firm tak
było i reguły gry były jasno wyłożone i zrozumiane przez obie strony wtedy
byłaby znaczna poprawa. W znakomitej większości przypadków system rekrutacji
i wynagrodzeń opiera się na indywidualnych negocjacjach. Ani to dobre dla
firmy ani sprawne. Do tego dochodzą niejasne obietnice w stylu "na
początku", "potem", "jak się wdrożysz" lub "jak bedzie dobrze" o których
bardzo chętnie się zapomina zwłaszcza po stronie pracodawcy co jest
pierwszym stopniem do poczucia krzywdy. które wykształca się w pracowniku,
więc dla większości pracowników też nie jest to dobre.
Jeżeli ktoś czuje się lepszy od innych i nie chce być traktowany systemowo
tak jak większość bo uważa się za specjalistę- proszę bardzo negocjujemy
kontrakt na projekt, zlecenie, zadanie. Wykonujemy, żegnamy się i po
sprawie, ale to zupełnie inny układ - nie ma długofalowej współpracy, nie ma
systematycznego inwestowania w pracownika, nie ma socjalu itd. Coś za coś.
Polski system to niestety konglomerat najgorszych cech rozwiązań systemowych
i indywidualnych.

Co do stanowisk kierowniczych. Nie mam nic przeciwko konkursom, ale
stanowisko kierownicze to przede wszystkim odpowiedzilalność i umiejętność
współpracy z ludźmi. Nie tylko realizacja projektu za wszelką cenę, po
trupach do celu kosztem rozwalenia organizacji od wewnątrz. Dlatego
potrzebne jest tu trochę doświadczenia, zrównoważenia i nieco zdystansowania
od własnych ambicji. Dlatego dobrze jest gdy kierownik ma autorytet i
szacunek choćby i z racji wieku (wszystko oczywiście w ramach określonych
efektów dla firmy).
Dlatego m.in dużo starszych osób potrafi pełnić funkcje kierownicze przez
długi czas a młodzi szybko się wypalają. Im młodsi tym szybciej. Co ma być
dla młodych motywatorem lub celem długookresowym ? Sama kasa nie spełnia
tego zadania.

--
Jackare