On Sat, 06 Jan 2007 13:45:10 +1300, Immona wrote:

>Jechalam z, a raczej za druga osoba, ale poza tym nie znalam absolutnie
>nikogo w NZ. Wszelkie polskie znajomosci byly calkowicie nieprzydatne.
>Prace znalazlam wieszajac swoje dane na odpowiednim portalu - po
>niecalych dwoch tygodniach ktos sie odezwal i zaprosil. Chodzi mi o to,
>ze skorzystanie ze znajomych to jeden z mozliwych kanalow, ale nie
>nalezy go przedstawiac jako podstawowego czy najwazniejszego, bo w ten
>sposob tylko glosisz teze, ze prace sie zdobywa przez znajomosci i ze
>bez nich sie nie da. A to moze powaznie zniechecic osoby, ktore naprawde
>nie maja znajomych lub zadni z ich znajomych nie sa w stanie pomoc, bo
>sa np. sami bez pracy lub z zupelnie innego srodowiska.

Nie chodziło mi o to, że bez znajomości się nie da. Tylko o to, że
wykorzystywanie znajomości przy szukaniu pracy jest wciąż
niedoceniane. A jak już ktoś gdzieś o tym wspomni, to najczęściej ma
na myśli jakąś patologię.

>Materialow, ktore sa typu "niekomercyjna praca spoleczna dla dobra
>ludzkosci" ;) nie nalezy traktowac w kategoriach konkurencji, a tylko i
>wylacznie wlasnej potrzeby ich publikowania.
>
>Ja myslalam o kodeksie pracy w wersji "for dummies", czyli napisanym
>takim jezykiem, ze siedmiolatek zrozumie roznice np. miedzy
>wypowiedzeniem a porozumieniem stron. Kolorowo i z obrazkami. Wydaje mi
>sie, ze istnieje powazna potrzeba spoleczna. :)

Hmm, to może jak już spłodzimy jakieś teksty dla dobra ludzkości, to
byśmy się zgadali i jakoś w jednym miejscu je wywieszali?

--
pozdrawiam
Bremse