Adam Płaszczyca wrote:

>
> Ciekawe, bo jak ja zaczynałem się bawić komputerami, to o DTP się nikomu
> nie marzyło. Jednak jakoś całkiem sensownei sięnaumiałem komputerów
> samodzielnie. I co? Nie da się?
>
> P.S. Własny komputer kupiłem sobie jak miałem 25 lat. JUż dawno
> pracowałem.
>

Znow licytowanie? ;)


Zaczynalem od Atari XE, moim marzeniem bylo najpierw ST, STE a w koncu
TT i Calamus. Do Amigi jakos nigdy sie nie przekonalem. Pierwszy
"duzy" komputer kupilem za forse z przeprowadzki instytucji. Mialem 20
lat ;). Zlozylem sobie IBM PC XT z procesorem klonem 12 MHz i MS DOS 3.0
- jako jeden z niewielu w grupie na studiach mialem komputer. Coz z tego
skoro program studiow wymagal poznania TAGa, Chiwritera, WordPerfecta,
Dbase, Harvard Graphica itd. a nie Assemblera, Pascala i Ventury. od
tego czasu wszystkie sobie skladam (co nie jest jakims wyczynem w
dzisiejszych czasach). Mimo to nie moge pochwalic sie jakas wielkimi
osiagnieciami i praktyka (na papierze) - jak to samouk.


Znow wroce - niezaleznie od roznych madrych glow - czlowiek nie jest
wpelni odpowiedzialny za swoj zyciorys, co nie zwalnia go od tej
odpowiedzialnosci - jakos piszac w CV o absolutorium nie staram sie
usprawiedliwiac. Chodzi bardziej o uznanie, ze brak osiagniec lub
tytulow nie oznacza glupoty czlowieka - moze tylko wedlug niektorych
nieudacznosc, ale nie uwazam tego za grzech smiertelny uniemozliwiajacy
prace. Dlatego nigdy nie bede sie zgadzal z jednostronnymi
stwierdzeniami (podkreslam) w stylu - trzeba bylo sie uczyc a nie balowac!

Flyer