> Z tym, że nie zdobędę to się zgadzam.

Zdobadz, to niezwykle proste w Twojej sytuacji.
Wznawiasz studia, zdajesz jakies egzaminy uzupelniajace (roznice w materiale
miedzy X lat temu a dzis) i piszesz dyplom - bulka z maslem.
Po paru latach pracy, jak czlowiek sie zdystansuje do studiow i uczelni,
jak sie troche liznie powazniejszych problemow ;-), to pisanie pracy dyplomowej
okazuje sie bezstresowym zajeciem na kilka wieczorow...
Wiem to stad, ze sam bylem podobnym egzemplarze do Ciebie ;-). przez 5 lat
po studiach nie konczylem, bo wydawalo mi sie, ze to nie ma sensu, ze za ciezko,
ze za daleko (pracowalem daleko [200km] od uczelnia, potem niby blisko,
ale praca absorbujaca), ze nic nie da, bo juz pracowalem, a przeciez
doswiadczeni sie liczy, a nie swistek papieru itd. - jakies wymowki zawsze sie
znajdzie.
Ale jak urodzilo mi sie dziecko i musialem w urzedzie zarejstowac, ze ma
ojca z wyksztalcenie srednim, to mi sie troche wstyd zrobilo.
I nagle okazalo sie, ze dokonczenie studiow (przygotowanie do egzaminow
wyrownujacych, pisanie pracy, obrona) bez zmiany w sprawach dajacych
do tej pory wymowki, a jeszcze z malym dzieckiem w domu wcale nie bylo trudne.

Teraz dyplom juz sie przez ladnych pare lat przykurzyl nieco, bo nikogo
on nie obchodzi :>... jak sie go ma to jest nic nie wart, ale jak sie
go nie ma, to ten fakt daje pretekst, zeby Twoje CV skierowac na kupke
od razu zalatwianych negatywnie.

Nie wiem czy bylo warto - nawet urlopu mi od tego juz nie przybylo ;),
a pare wyzeczen to kosztowalo, ale mam teraz komfort psychiczny,
ze nikt mnie juz nie zapyta, dlaczego, skoro tyle lat studiowalem,
to nie jestem magistrem... jestem i czesc.

Po sobie wiem, ze podjecie decyzji o konczeniu studiow jest duzo trudniejsze
niz to co nastepuje potem - trzeba jakos przelamac w sobie negatywne
nastawienie i juz. Przestac mowic ,,nie mam czasu'', ,,nic nie pamietam'',
,,nic mi to nie da'', ,,to czy smo'' i zaczac kombinowac jak to zrobic.
Moze zmienic temat? moze nawet opiekuna? To sie DA zrobic, trzeba tylko
zaczac to robic, pojsc na uczelnie z indexem, pogadac z jakims dzieknam
do spraw odpowiednich ;-) i znalesc jakies sensowne rozwiazanie.
Tam ludziom tez zalezy na tym, zeby miec wiecej wyprodukowanych magistrow...
Moj index lezakowal na uczelni 5 lat i nawet wydostanie go z jakigos archiwum
wymagalo troche zachodu, swiecenia oczami ;-), ale ostatecznie w pracy
co drugi dzien gorsze schody sie przechodzi.

pozdrawiam

romekk