> Z tego wnioskuje, ze polski programista jedzie do UK by zdobyc
> doswiadczenie ale napewnio nie by sie dorobic :)

Jeszcze trzeba sobie zadać pytanie czy pieniądze to wszystko. "normalność"
kraju i relacji, stabilność perspektyw, stabilność podatkowa, siła
pieniądza - to też się liczy.
Piszesz o prowadzeniu działalności. Nie każdy chce to robić - nie każdy ma
'żyłkę' biznesmena. Są typy osób które są zainteresowane tylko i wyłącznie
pracą u kogoś. Tak już jest i niejest to ani złe ani dobre.

Mam koleżankę w Irlandii- jest architektem. W kraju zarabiala cieniutko, to
fakt. Ale mówiła że jeżeli zostawało jej pod konieć miesiąca np 200 zł to
bez zastanowienia wydawała je np na ciuchy, dajmy na to parę spodni. Tam,
gdy zostaje jej 50 EUR ma dylemat. Może to wydać, może odłożyć. Mówi że
odłożenie miesięcznei 50 Euro to w skali roku mozliwość wynajmu lepszego
mieszkania lub zmiany samochodu. Tu w Polsce tego nie widziała - zarabiała
mało, jej chłopak jeszcze mniej a uzberanych w ciągu roku drobnych sum nie
wynikało nic więcej niż np mozliwość przedłużenia wakacyjnego wyjazdu o
4dni.
Jej perspektywy w Polsce ograniczała praca. Tkwiła w jakimś zaklętym kręgu z
niskim wynagrodzeniem (ok 1600 zł z blisko 6 letnim doświadczeniem,
nieregularnie płacone, okupowane harówą od 8 do 20 i koniecznością włożenia
z własnego wynagrodzenia ok 300 zł w paliwo które przejeżdzała własnym
samochodem w sprawach służbowych). Tam na początek dostała 2 tys Eur netto
na miesiąc, jej chłopak 1700 (tu zarabiał ok 1000 zł jako elektronik-
serwisant)
Dołączyli do normalności w ciągu miesiąca. W Polsce mogłoby się to w ich
przypadku nie zmienić latami.
--
Jackare