Pawel A. napisał(a):

> A to akurat bzdura.
> Problem w tym, ze prawdziwemu dyslektykowi "zajęcia wyrównawcze" nie pomogą.
> Pomóc mogą natomiast (ale w niewielkim stopniu) odpowiednie ćwiczenia, które
> na pozór nie mają z pisaniem nic wspólnego ale stymulują odpowiednie części
> mózgu.

Oj... Źle mnie zrozumiałeś ;) Osobie bez nóg wozek też nie pomaga bezpośrednio
tylko ułatwia mu życie. Zajęcia o jakich myslałem nie mają usunąc dysleksji
tylko pomoć cierpiącym na nią ludziom radzić sobie z problemami jakie ona
może w ich życiu powodować. Krótmo mówiąc - masz dysleksję, ok, dostajesz
pewne ułatwienia w szkole ale za to chodzisz, obowiązkowo na specjalne
zajęcia rehabilitacyjne.

> Istnieje poważna różnica pomiędzy "być przekonanym" a "wiedzieć".
> Rzeczywiście generalnie dyslektycy wolniej uczą się pisania i czytania
> (dysleksja to nie tylko problem ortografii), ale nie poza pierwszym - czy
> drugim rokiem nauczania nie ma to wpływu na stopień przyswajania informacji.
> Żeby nie być gołosłownym pozwolę sobie podać nazwiska kilku dyslektyków (tak
> przynjmniej wynika z analizy ich rekopisów), którzy całkiem dobrze sobie z
> tym radzili: Edison, Einstein, Andersen, Churchill, Agata Christi.

Słuszna uwaga - tyle tylko, że to argument na poparcie mojej tezy. Wymienieni
przez Ciebie ludzie, mimo dysleksji doskonale sobie radzili. Ludzie, których
teraz produkuje nasz system oświatowy, przez te całe fory nie uczą się tego
jak radzić sobie z dyslekcją tylko wręcz odwrotnie - uważają, że zasady ich
nie obowiązują - i w tym widzę problem.

j.