W wiadomoci news:slrneokrhi.a4u.jakub@jakub.kofeina.net Jakub Lisowski
<j...@S...kofeina.net> pisze:

>> No i co zrobisz? Odbierzesz prawo do zrzeszania się? Zdelegalizujesz
>> związki zawodowe? Przywódców i działaczy wsadzisz do pierdla?
> Hmm, niech pomyślę, Margaret Thatcher, hmm.
Hmm, Pracownicy linii lotniczych we Włoszech, Francji, Wlk. Brytanii...

> O, już wiem - powiedzieć związkowcom, żeby się gonili.
> Wtedy dolary przeciwko orzechom, że zaczną rozróbę, a wtedy to, co
> napisałeś - pacyfikacja przy pomocy konnej policji, armatek wodnych,
> gazu.
Mądrzejsi nie dadzą się wcignąć, głupsi się szybko nauczą.
Na razie związki zawodowe (przynajmniej te prężniejsze) zrzeszają znaczną
liczbę pracowników, potrafią umiejętnie wykorzystywać prawo pracy, wpływać
na jego kształt i powodować aby się z nimi liczono.

> Straj w okolicach matur?? I co im to da? Pies z kulawą nogą się nie
> przejmie.
Przejmą się ci, którym brak matury zamknie na rok drogę na studia, spowoduje
stratę roku i konieczność ponownego przygotowywania się do egzaminu
dojrzałości. Ich rodzice też się przejmą. Całkiem spora rzesza.

>>> To, że może być gorzej nie jest argumentem przeciwko temu, że mogłoby
>>> być lepiej.
>> Tak sądzisz? A na odwrót?
> Że lepsze jest wrogiem dobrego?
Nie. To, że może być lepiej jest argumentem aby zamknąć oczy na to, iż może
być gorzej.

>> Nie. Komisja kodyfikacyjna d/s prawa pracy pracowała nad tym projektem od
>> z górą 4 lat, a ziemniaki obrodziły nam nieco ponad rok temu. Obecnie
>> efekt jej prac trafił do premiera, a ten jego treści nie ujawnia (ciekawe
>> czemu?).
> Jak mam strzelać, to w państwie socjalidarnym nie ma miejsca na kodeks
> pracy dający pracodawcom cokolwiek do ręki, żeby przywalić w dupę
> związkowcom.
Nie znam wprawdzie pojęcia "socjalidarny" ale myślę? że to nieistotny
neologizm.
Niemniej mamy właśnie przykład wspominanego przeze mnie w tym wątku
ścierania się interesów różnych grup społecznych i udziału tego zjawiska w
procesie tworzenia prawa.
Środowiska ludzi pracy najemnej stowarzyszyły się i droga polityczną
uzyskały określone uprawnienia i prerogatywy, a także określony kształt
regulacji prawnych.
Te z kolei są sola w oku pracodawców, co nie powinno dziwić? gdyż wynika z
oczywistej sprzeczności interesów. Ci ostatni naturalnie usiłują prawne
status quo zmienić, ale niewiele mogą bo są nieudolni, nieskuteczni i w
efekcie przegrywają wybory z tymi, których uważają za "gorszych". Wydaje im
się bowiem, że stanowią jakąś "lepszą" klasę społeczną, a tu dostają w
dupsko, muszą się liczyć ze związkami pracowniczymi, które potrafią dać im
po nosie. I bardzo dobrze. Na dokładkę bezrobocie spada (zapewne głównie w
wyniku emigracji zarobkowej, ale zawsze), coraz trudniej jeździć po
pracownikach wykorzystując bat przymusu ekonomicznego. Toteż ujadają jak
potłuczeni i nawet trudno się im dziwić?
I na razie tyle ich. Jak będzie dalej? Cóż? pożyjemy, zobaczymy.

--
Pozdrawiam
Jotte