> Uwazam, ze informatyka to taka dziedzina gdzie kazdy musi miec jakies
> pojecie o wszystkim. Tak zeby choc umiec ocenic problem i wiedziec gdzie
> sie zwrocic.
IMO te czasy skonczyly sie jakies 10 lat temu. teraz albo jestes specjalista
w jakiejs dziedzinie, albo nie masz pracy (albo ew. jakas slabo platna)

> Kolezanka bladego pojecia o sprzecie nie ma - sprzecie na ktorym ma
> pracowac i zarabiac dzieki niemu na chleb. Wybaczylbym grafikowi, ale ona
> ma zostac programistka.
ja jestem programista od ponad 5 lat. i pomimo tego ze niezle znam sie na
sprzecie, nie przypominam sobie zebym wykozystal ta wiedze w pracy. jesli
mam problem z kompem, wolam kogos z dzialu infrastruktury i albo on to
naprawi w 1/2h albo biore nowa maszyne.

> Ja swej kolezance nic zarzucac nie chce, ona pragnie dobrze i uczy sie i w
> ogole. Problem w tym ze nikt jej przez dwa lata studiow nie pokazal jak
> robic podstawowe rzeczy.
bo i po co? studia wyzsze nie sa (a przynajmniej nie powinny) byc nastawione
na ksztalcenie ludzi, ktorych jedynym celem jest zostanie programista albo
grzebanie w kabelkach. do tego wystarczy technikum. praca programisty dla
kogos po studiach to tylko etap przejsciowy, pozwlajacy nabrac troche
doswiadczenia, zapoznac sie z kultura pracy i procesami stosowanymi w
firmie. dalej zwykle idzie sie w kierunku zarzadzania, konsultingu badz
architektury, gdzie wymagane jest zarowno doswiadczenie jak i wiedza
praktyczna (zdobyta wlasnie na tym przejsciowym etapie jakim jest
programowanie).

> I ona wciaz programuje te swoje kalkulatory wciaz
> nie wie dlaczego sa tasmy 40-sto i 80-cio zylowe. A gdy przyjdzie jej
> jakas
> wymienic?
w powaznej firmie programista nie zajmuje sie takimi sprawami.

pozdr.
kyle