Marek <m...@g...pl> napisał(a):

> krzysztofsf <k...@p...gazeta.pl> napisał(a):
>
> > Pracownik robi oszczednosci, z ktorych zyje w okresach gdy nie ma pracy. A
> > moze robic oszczednosci miedzy innymi dlatego, ze ma wyzsza pensje poniewaz
> > jego pracodawca nei jest obciazony podatkami na wyplacanie zasilkow
> > bezrobotnym.
> >
> Jasne. Tylko, że to wszystko jest możliwe tylko w kraju, w którym ludzie
> mają osczędności. Jak masz zrobić oszczędności, jeżeli twoja pensja całymi
> latami nijak się ma do kosztów utrzymania. Nie mam wcale na myśli życia
> ponad stan, tylko rozsądne minimum np. oboje pracownicy budżetowi, małe
> mieszkanie, dziecko na utrzymaniu, bez samochodu.

Wszystko sie zgadza, tylko Ty widzisz recepte na problem poprzez zwiekszanie
obciazen tych, ktorzy jeszcze maja prace oraz dociazanie tych, ktorzy te prace
im daja. Zasilki, socjale...to wszystko nie bierze sie z powietrza, ktos musi
dac te pieniadze, ktore po drodze ida na utrzymanie calego aparatu zajmujacego
sie ich sciagnieciem i rozdysponowaniem. Do koncowego odbiorcy trafia nikly
procent faktycznie sciagnietych kwot.
Ty i Twoja zona macie naprzyklad potezne przymusowe oszczednosci
(zus),nieoprocentowane i marnotrawione przez ich obecnych dysponentow, z
ktorych skorzystacie prawdopodobnie w w niklym procencie w nieokreslonej
przyszlosci.
W jednym z postow dalem przyklad, o co powinno sie walczyc, jesli chodzi o
kamien u nogi, jakim jest zus.
Pomysl, jaka katastrofa dla zatrudniajacego cie na etacie malego pracodawcy
jest twoja 2 tygodniowa choroba. To tez jest bandytyzm, wplywajacy na wzrost
bezrobocia. Pomys o tym, ze 1/12 twojego rocznego czasu pracy na etacie to
platny urlop oraz koniecznosc zastapienia twojej osoby w tym czasie.
Kodeks pracy i zus to najwieksi wrogowie bezrobotnych, uniemozliwiajacy im
powrot do normalnego zycia. (wlasciwie nam, bo od roku nie mam pracy).

A pamietaj, ze najszybciej reagujacymi na potrzeby rynku poprzez zwiekszanie
io zmniejszanie zatrudnienia, powinni byc wlasnie mali pracodawcy, dla ktorych
jednoczesnie wlasnie wspomniane bariery sa najwiekszym problemem i stanowia
najwieksze koszty w ich dzialalnosci.
Duze koncerny rzadza sie innymi prawami i wskaznikami i reaguja powoli.
w wielu przypadkach maja sztywne wytyczne (np kwota obrotu rocznego na jednego
zatrudnionego) i nie sa w stanie z tygodnia na tydzien zonglowac zatrudnieniem.
Sadze ze i ty i ja szukamy niestety podobnego , duzego pracodawcy, poniewaz u
mniejszego nie jestesmy specjalnie potrzebni. I mniejszy, czytajac nasze CV
nie zaryzykuje, tylko zatrudni kogos mniej doswiadczonego ale za to znajacego
lepiej jezyki i z zalozenia majacego mniejsze wymagania finansowe (nas o nie
rzadko sie pyta, bo rzadko dochodzi do rozmow).
Ratunkiem jest zmiana przepisow a nie socjal

pzdr
kzrysztof

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/