"Greg" <o...@f...sos.com.pl> wrote in message
news:3cf3974a_2@news.vogel.pl...
> Użytkownik "fotech" napisal:
> >
> > natomist im szybciej sie nauczysz, zeby przełożonym
> > mówic to co chca słyszeć, a nie to co wg Ciebie jest
> > prawda obiektywna - tym szybciej i skuteczniej zaczniesz
> > budować swoja karierę.
>
> Heh... na jednych z ostatnich wykladow (bylo o php, ale przeszlismy na chw
> ile do html'a w ktorym php mialo byc zakotwiczone) gdy skontrolowalem
> zapis naszego wykladowcy znalazlem pare bledow. Od razu powiedzialem mu
> gdzie i co musi poprawic. Przy chyba czwartej poprawce troszke sie
> skrzywil a ja pomyslalem, ze chyba powinienem sie ugryzc w jezyk ;) Czy
> wlasnie o te "podgryzanie jezyka" Ci chodzi? Bo tego chyba nie potrafie.
> (......)

Pozwolę się włączyć w wymianę zdań.... ja sam nie znoszę wazeliniarstwa ani
w jedną ani w drugą stronę, niedobrze mi się też robi gdy obserwuję
bezmyślną i bezkrytyczną aprobatę reguł głoszonych przez innych (krótko
mówiąc jestem nonkonformistą i dobrze mi z tym, moi znajomi cenią mnie za
moje zasady). Gdy pracowałem swego czasu na etacie, nigdy nie właziłem w to
i owo przełożonym, gdyż wychodzę z założenia, że jeżeli pracodawcę bardziej
interesuje wazelina niż merytoryczne uwagi i rzetelna praca, to ja osobiście
nie chciałbym mieć z takim kimś nic wspólnego. Od jakiegoś czasu sam
prowadzę działalność, gdyż doszedłem do wniosku, że z moją filozofią pracy
nie nadaję się na pracownika najemnego (chociażby z powodu nadmiernej
inicjatywy oraz posiadania własnych poglądów, a nie poglądów pracodawcy).
Nie zatrudniam nikogo na etat (jeszcze mi się nie spieszy do bankructwa...
chociaż przeprowadziłem już kilkanaście rozmów w nadziei, że znajdę kogoś
odpowiedniego - ostatnio bardzo rozbawił mnie człowiek, który zaczął mi
grozić sądem jeszcze na rozmowie kwalifikacyjnej), czasem jednak zlecam
różne projekty podwykonawcom na zasadzie umów o dzieło. Zazwyczaj jest to
krąg tych samych osób, które traktuję jako stałych współpracowników,
zlecając regularnie nowe projekty. Do czego dążę ? Otóż całkiem niedawno
podziękowalem jednemu człowiekowi za nadmierną wazelinę, od której
dostawałem mdłości. Innemu z kolei zapłaciłem 30% więcej za cenne,
merytoryczne uwagi, którymi się ze mną podzielił (nie uważam siebie za
nieomylnego i mogę to powtórzyć przy każdej okazji).

Prawdą jest, że ludzie szukają podobnych sobie. Problem w tym, że osób,
które wiedzą czego chcą, potrafią prowadzić merytoryczną rozmowę, ocenić
problem chłodnym okiem, zaakceptować rzeczową krytykę, wziąć się porządnie
do roboty, itd. - jest mało zarówno po stronie pracodawców jak i
pracowników. Wszyscy, którzy krytykują zamiłowanie do wazeliny ze strony
pracodawców oczywiście mają rację, ale tą samą filozofię reprezentuje
również wielu pracowników, z tą różnicą, że przed nimi nie ma się kto
płaszczyć.

> > Jeśłi jednak sie uprzesz, ze czesto masz racje, a nawet
> > cześciej niż inni - to szkoda Twojego czasu na studia :)
>
> Az tak wysoko nosa nie zadzieram ;) Gdy mam jakis pomysl, watpliwosci itp.
> to o tym mowie. Nie staram sie jednak za wszelka cene postawic na swoim.
> Jesli moj rozmowca uzyje trafnych argumentow potrafie przyznac sie do
> bledu.

Wydaje mi się, że przedmówca nieco ironicznie chciał dać do zrozumienia, że
kariery się nie robi mając rację i wyrażając ją trafnymi argumentami, lecz
dostosowując się do cudzych poglądów, nawet jeżeli są bzdurne i
niedorzeczne, a osoba z drugiej strony gada od rzeczy. Krótko mówiąc -
tanimi pochlebstwami.

Smutne, ale prawdziwe. Całe szczęście nie wszyscy wyznają taką filozofię.
Mnie w każdym razie taki model nie odpowiadał, więc wziąłem swoje sprawy w
swoje ręce. Bogaty może nie będę, ale bynajmniej nie jest to moim głównym
celem. Wystarczy mi poziom nieco wyższy niż przeciętna i satysfakcja, że nie
zrezygnowałem ze swoich zasad i mogę codziennie spojrzeć na siebie w
lustrze.

Pozdrawiam
Adam