Adam wrote:

>> jak odpowiedzieć dyplomatycznie na pytanie: ile chciałaby pani/pan
>> > zarabiać?
>
>
> chcialbym zarabiac tyle,aby pozwoliloby mi to realizowac moje potrzeby:
> oplacic mieszkanie, samochod, etc, etc..
dalam kiedys taka odpowiedz ... i uslyszalam, tzn ile? szybki przelicznik w
glowie i podalam kwote... akurat idealnie zgrala sie z tym co mieli mi
zaproponowac. tylko ze bylo male ale... nie musialam liczyc czynszu, do
jedzenia dokladal sie moj partner, a od rodzicow dostawalam jeszcze jakies
"kieszonkowe". Acha i jeszcze sobie w glowie zalozylam, ze to na poczatek,
pozniej, jak sie odpowiednio przyloze do pracy, to bedzie jakas sensowna
podwyzka - grunt zeby sie zaczepic.
Ostatecznie okazalo sie, ze te marne pieniadze (jak na warunki warszawskie),
ktore ledwo wystarczaly (ze wszystkimi ww dodatkami) mi do pierwszego,
pieniadze na konto przelewane byly prawie zawsze z opoznieniem, po 4
miesiacach laskawie dostalam "premie uznaniowa" - po kolejnych dwoch
miesiacach odeszlam z pracy.
Po co ten wywod? jesli siedziec gdzies za marne pieniadze - to trzeba
naprawde lubic prace, ktora sie wykonuje, atmosfera w pracy musi byc
przynajmniej znosna, musi rozwijac, badz nawet zmuszac do rozwoju - w innym
wypadku szybko daruje sobie czlowiek dana prace - skorka nie warta
wyprawki. powyzsze skladniki schodza chwilami na dalszy plan, gdy pensja
jest wysoka.

moze troszke nie na temat, ale co tam:)

Pozdrawiam
Iza