n...@p...ninka.net (Nina M. Miller) napisał(a):

> Smiej sie, smiej. Tylko, ze to wcale nie smieszne, jak potem student
> na piatym roku nie wie, od czaego zaczac pisanie pracy, jak zabrac sie
> za opracowanie tematu - ba, nie umie nawet w katalogu rzeczowym w
> bibliotece znalezc sobie czego trzeba. O wyszukaniu bibliografii juz
> nie wspomne.

Być może jakiś tam student nie wie. Ale to nie znaczy że zdecydowana większość
nie wie. A zajęcia pozwalające zdobyć umiejętność korzystania z katalogów w
bibliotece to pamiętam z podstawówki i nie widzę sensu powtarzania tego na
studiach. Bo to są studia a nie przedszkole.

> I to tez bardzo zle.
> Ja rozumiem, ze na studiach mozna od ludzi wymagac czegos, co mieli w
> programie szkoly sredniej na przyklad czy podstawowki.
> Ale jesli nie mieli, to powinno sie ich tego uczyc. ktos juz umie - nie
> ma sprawy, idzie i zalicza tylko egzamin i na zajecia chodzic nie
> musi.

Niestety takie podejście się nie sprawdza bo ludzie na ten sam kierunek
przychodzą po tak różnych szkołach, że musiałyby istnieć kursy na prawie każdy
temat. Z własnego doświadczenia - pierwsze czy drugi tydzień studiów
(polibuda), ćwiczenia z fizyki. Gość wybiera zadanko i jedzie potrójnymi
całkami oznaczonymi po jakiejś tam bryle. Część ludzi wymiękła bo była po
kiepskich liceach albo humanistycznych profilach i nie widziała całki na oczy.
I co, organizujemy przenosiny na 2 semestr kiedy się robi całki na analizie?
Ja z kolei o tranzystorach itp. nie miałem bladego pojęcia a goście po
technikach prawie roboty konstuowali. Itd.

> Byc moze sie myle, ale wydaje mi sie, ze podejscie jakie wyznajesz i
> ktore niestety jest coraz powszechniej stosowane w Polsce ma wyrazny
> wplyw na obnizenie jakosci ksztalcenia.

Pewien poziom wiedzy trzeba przyjąć za oczywisty na starcie. A jeśli ktoś jest
poniżej tego poziomu to musi wyrównać we własnym zakresie. Od czego
konsultacje, knajpy itp?

> O ile w krajach takich jak USA twoje stwierdzenie mialoby sens - bo
> tam prawie kazdy w domu ma komputer no i dzieciaki w szkole
> podstawowej maja pracownie komputerowe dostepne dla wszystkich - o
> tyle w Polsce zauwaz nie mamy do czynienia z taka sytuacja.

Ja mam spaczone podejście i mówię o polibudzie gdzie każdy ma kompa w domu.
Być może na uniwerkach jest inaczej, wtedy rzeczywiście jakiś tam semestr
wprowadzający z podstaw posługiwania się Officem i Googlem by się przydał.

> Taki ktos idzie na studia i co - albo sie sam nauczy, a jak nie to
> kopa.

A co, mają łopatą do głowy wkładać?

> To po co w ogole robic studia? Przeciez ludzie sami sie wszystkiego
> moga nauczyc, nie?

Żeby wskazywać kierunek nauki, pomóc w nauce, żeby dostarczyć tych materiałów
i możliwości, których nie jesteś w stanie zdobyć sama.

> W koncu skads sie biora te tlumy niekumatych studentow, nie umiejacych
> napisac prac i chcacych za to placic?

Z własnych obserwacji stwierdzam że zdecydowana większość płacących za
napisanie pracy to nie niekumaci i nieumiejący tylko albo leniwi albo zbyt zajęci.

> ale wlasciwie co chciales przez to powiedziec?

Pisałem odnośnie tych "konkretnych wymogów". Mój promotor stoi (stał) na
stanowisku że to praca naukowa i nie powinno być w niej elementów
osobisto-emocjonalnych (a do takich należą zwroty w 1 os. lp), ja zaś że to
jest poważny efekt _mojej_ ciężkiej pracy na studiach i nad samą pracą,
którego będę bronił przed komisją więc stosunek osobisty nie jest niczym złym.
Oczywiście nie w nadmiarze.

pzdr
konlin

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/