Moze Cie/Was to zdziwi,ale ja wyjechalem z Polski nie z glownej motywacji
finansowej ,ale dlatego ze cholera mnie brala jak widzialem co sie dzialo po
89 roku... Teraz czasem jak mnie tesknota bierze , to wystarczy ze wlacze
sobie dziennik i juz mi ochota przechodzi - mowie sobie ze do takiego
porabanego kraju nie wroce...
Zlodzieje smieja sie w twarz uczciwym ludziom, robia sobie nic z prawa.
Bogata elita naszego kraju to 90% byli PZPRowcy, 5% ludzie ktorzy uczciwie
sie dorobili...
Wole zyc w kraju gdzie, na studiach traktuja mnie jak studenta, i nie mowia
mi ze lepiej zebym rowy kopal. Gdzie moge zdac za pierwszym razem na prawo
jazdy (bez lapowki). Gdzie nie musze placic mafii gdy moj interes sie dobrze
rozwija. Gdzie nie musze patrzec na czerwone ryje komunistow przy korycie
kiedy nasi ojcowie tracili zycie zeby sie ich pozbyc....
(teraz wsadzimy Milczanowskiego bo chcial wydac szpiega...)

Pawel - Paryz (z pochodzenia z Gdanska)


> Czesc Artur,
>
> Obawiam sie tego co piszesz. Problem w tym, gdzie jest miejsce na uczucia w
tym
> chaosie finansowym, co z reszta panuje na calym swiecie. Czy to jest jedynym
> problemem Polski? Wiem ze praca i ekonomia jest wazna dla spokoju duszy. Po
> prostu dziwie sie ze tak duzo Polakow znow chce opuszczac Polske, zeby
szukac
> "lepszego zycia" gdzieindziej. Mi sie zawsze wydawalo ze czlowiek czuje sie
> najlepiej wsrod rodziny, znajomych i w kraju w ktorym sie urodzil. Dlaczego
> ludzie sie we wlasnym kraju zle czuja? Ja nie uwazam Szwecji za swoj kraj
nawet
> jak mieszkam tutaj od dziecinstwa.
>
> / David
>
> --
> Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/