Immona pisze:
> Mirosław Habarta wrote:
>
>>> Tylko, ze tam nauczyciel uczy dawac sobie rade w zyciu
>>
>>
>> W naszych szkołach też uczą sobie dawać rady w życiu. Słabsze
>> jednostki giną ... ;)
>
> W polskich szkolach malo tego ucza. Chodzilam jakis czas do szkoly
> niemieckiej (i nie byla to jakas szczegolnie dobra szkola). To, czego
> nas tam uczono, a czego nie bylo w szkole polskiej:
>
> - prezentacje - przedstawianie swojego wykladu czy punktu widzenia przed
> klasa, z uzyciem roznych pomocy wizualnych czy multimedialnych - od
> dziecka cwiczy sie pewnosc siebie przy przemawianiu do grupy
> - swobody i kreatywnosci - taka prezentacja czasem mogla byc na temat
> dowolny, czyli opowiedz klasie o czyms ciekawym tak, zeby ich tym
> zainteresowac. Uczen moze wybrac co chce, nie naruszajac prawa i dobrych
> obyczajow, opowiedziec o delfinach, komiksach, ulubionej druzynie
> sportowej czy kolekcjonowaniu kapsli

To faktycznie może być wartościowe. Ciekawe tylko w ramach jakiego
przedmiotu to sie robi ? Już widzę w naszych warunkach jak 30 dzieci
ma po kolei prezentację. Pół semestru z głowy. A kiedy "realizacja planu?"

> - praca w grupach - bylo tego mnostwo, zwlaszcza praca wymagajaca
> samodzielnego rozdzielenia wyspecjalizowanych rol w obrebie grupy.
>
> I mowie tu o podstawowce. Jak przyszlam potem do polskiej szkoly, w
> ktorej wszyscy siedzieli sztywno, nie mogli sie miedzy soba wzajemnie
> komunikowac i byl tylko wyklad - odpytywanie - klasowka, to przezylam
> ciezki szok.
>
> I.