piotrr napisał:

> a właśnie, może ktoś kto zna się na księgowości spółek akcyjnych
> wytłumaczyłby mi (może być na priv) po jaką cholerę nawet podwyższając
> koszt wymiata się go z pozycji kosztów osobowych i rozwala na inne
> pozycje... przyuważyłem to w kilku spółkach akcyjnych i nie mogę jakoś
> załapać gdzie tu sens. czy są jakieś "ciężkie" wskaźniki przy
> prospektach emisyjnych albo co które nie lubią kosztów osobowych?

Wg mnie po prostu tak się przyjęło - standardowy doradca zna podstawowe
dwie rady --> zmniejszyć aktywa niewykorzystane [teren, budynki, ośrodki
wczasowe] i zmniejszyć koszty osobowe --> na krótką metę obie porady
ZAWSZE się sprawdzają. ;) Z tym, że jest to strategia pasywna, co
zdecydowanie kłóci się z obtrąbioną wszędzie cechą aktywności, jaką niby
wykasują się menażerowie.

Trzeba by przejrzeć jakiś opisowy raport roczny spółki giełdowej i by
się pewnie znalazło.

A trochę OT. Znałem prezesa pewnego dużego Banku, który obecnie jest
prezesem innego dużego Banku, którego poznawalną przy pierwszym
spotkaniu właściwością [pomijam wiedzę merytoryczną, bo tego nie mogę
ani potwierdzić, ani zaprzeczyć] była zdolność wzrokowca --> patrzył się
na płachty A3 z tabelkami i wyłapywał komórki niepasujące graficznie do
reszty --> Koszty osobowe automatycznie rzucają się wszystkim w oczy
[jeszcze kwestia różnic w ich agregacji i w informacjach dodatkowych,
np. pomijanym w tym momencie przeciętnym wynagrodzeniu w jednostce]. Ot
taka mała teoria spiskowa. ;)

I drugi przykład --> kiedyś dyrektorzy centrali zostali poproszenie o
propozycję cięć kosztów w firmie [nie u nich - bardziej ogólnie].
Popatrzyli --> aha to zbyt mocno wystaje --> i zaproponowali jak jeden
mąż, zmniejszenie kosztów osobowych. Ale szok ich nie ominął --> po
pewnym czasie wszyscy dostali polecenie zmniejszenia zatrudnienia o 10%
, wtedy dopiero były cyrki. :)))

Jak dla mnie cały problem tkwi właśnie w tym, ze:

1. Koszty usług zewnętrznych w szczegółowych zestawieniach wewnątrz
firmy, są rozbijane na odpowiednie obszary - informatyka, administracja,
a te z kolei są jeszcze rozbijane [czasami wg. subiektywnego klucza], na
poszczególne jednostki. Zamiast więc jednej pozycji kosztowej na
jednostkę otrzymujesz dziesięć pozycji kosztowych [niby ma to pomagać w
zarządzaniu, ale chyba częściej zamydla obraz]. W czysto rachunkowym
zestawieniu, nie jesteś się w stanie połapać dokładnie o co tu chodzi, w
odróżnieniu od pozycji "koszty osobowe". Zresztą obecnie, powyższy
system, tj. rozbijanie wszystkich kosztów generowanych np. w centrali
[przy zcentralizowanym systemie zarządzania, w mniej lub bardziej
subiektywny/statystyczny sposób] na poszczególne jednostki stał się
modny. Niestety ten system nic nie mówi o efektywności poszczególnych
jednostek, ale tylko o nieefektywności centrali.;) Pomiajam już
rozważania, z którymi się kiedyś spotkałem, żeby przeliczać szafy i
biórka na obszary kosztowe [co już samo w sobie jest trochę mylne, bo
środki trwałe już istniejące zwiększają faktyczny zysk, poprzez
amortyzację i tworzenie pozycji kosztowej w bilansie]

2. Współpraca z firmami zewnętrznymi jest rozbita na poszczególne
departamenty, obszary, więc prawdopodobnie nie istnieje możliwość
wyłapania w jednym miejscu czysto subiektywnych czynników związanych ze
współpracą z nimi, np. opóźnień, złego wykonania pracy itd. - to umyka
uwadze Góry. Tak samo zresztą jest i z kosztami --> KOSZTY USŁUG
ZEWNĘTRZNYCH są pozycją NIEPRZYSTAJĄCĄ do KOSZTÓW OSOBOWYCH -- inne
składniki, inne obciążenia. Pominę już to, że zdrowo myślący człowiek
wie, że korzystanie z pośredników np. w handlu podraża każdy towar o
pewien procent, na każdym stopniu pośrednictwa --> koszty firmy
zewnętrznej [często luksusowe wieżowce - standardowa kwadratura koła
czyli - musimy mieć dobrą lokalizację, żeby przekonać zleceniodawcę,
który zapłaci nam za tą dobrą lokalizację w kosztach usługi; koszty jej
zarządu; koszty osobowe!!!! f.z. itd] plus sowity zysk firmy
zewnętrznej.

Flyer