Witam,

tak sie zlozylo, ze musialem zmienic prace.
Moze kogos zainteresuja moje doswiadczenia zwiazane z szukaniem nowego
zajecia.
Szukalem pracy w branzy informatycznej (stanowiska
zwiazane z robieniem oprogramowania, raczej wymagajace
doswiadczenia).

Odbylem kilka spotkan z roznymi firmami i generalnie
moje wrazenie jest takie, ze cale to zadecie zwiazane
z rektutacja to przerost formy nad trescia.
Kazda kolejna rozmowa to po prostu ziew. Scenariusz
rozmowy zwykle ten sam: oni cos o firmie, ja cos o sobie,
potem cos z cv, krotka wymiana zdan po angielsku (jesli
cala rozmowa nie byla w tym jezyku). Na koniec o pieniadzach.
Jesli sie spodobalem, to zwykle nastepna rozmowa - w zasadzie
podobna.

Kilka razy bylem testowany psychologicznie z czym miewalem
problemy, bo np. mimo najlepszej woli nie mialem pomyslu
do jakiego zwierzecia moglbym porownac swoj charakter.

Pytania merytoryczne padly w sumie chyba tylko raz (!!!).
Dla mnie to kompletny nonsens, ale tak bylo.
IMO powod tego zwykle byl taki, ze rozmawialem z osobami,
ktore nie byly kompetentne zeby takie pytania zadawac
(czyli panie z dzialu kadr i ludzie z kierownictwa).
W zasadzie ocena moich kwalifikacji odbywala sie na podstawie
CV (szkoda, ze nie podkoloryzowalem ;)) + czasem jakies pytanie
typu "jak sie pan ocenia w ...". Odpowiadalem i na tym temat
zazwyczaj sie konczyl.
Zdarzalo sie nawet, ze inicjowanie z mojej strony rozmowy na tematy bardziej
"techniczne" wprawialo rozmowce w pewien hmn... poploch ;)

Mialem tez kilka rozmow z firmami rekrutacyjnymi.
Zwykle u nich pierwsza rozmowa, nastepna(e) juz z "klientem".
Rozmowa wg schematu przedstawionego wyzej.
Jak dla mnie to placenie takiej firmie daje tyle, ze zbieranie
ofert kandydatow nie dezorganizuje pracy np. sekretariatu ;)

Nie bardzo potrafie znalezc klucz, wg ktorego moje oferty byly
odrzucane lub budzily zainteresowanie. Wyslalem kilka ofert na stanowisko,
ktore IMO wrecz idealnie odpowiadalo moim kwalifikacjom i zero odpowiedzi
(chyba, ze sie jeszcze nie doczekalem ;) - patrz nizej), a z drugiej strony
bylem zapraszany na rozmowy gdzie nie bardzo liczylem na odzew.

Duzym problemem dla mnie bylo to, ze zwykle rekrutacja trwala bardzo dlugo.
Gdyby jeszcze kolejne rozmowy cokolwiek wnosily, to moglbym to zrozumiec.
A czesto jest tak, ze to tylko niewydolnosc administacji lub przesadne
rozdmuchanie procesu rekrutacji.
W jednym przypadku powiedziano mi (po 3. telefonie ode mnie), ze w zasadzie
to oni by mnie chcieli, ale nie moga teraz zlapac jakiegos tam dyrektora,
ktory jeszcze musi klepnac te decyzje. Lapali go w sumie ze 3 tygodnie.
Mnie sie tak udalo, ze odzew na moje aplikacje byl raczej pozytywny
i mialem spory dylemat czy tu jeszcze czekac czy decydowac sie gdzie indziej.
Obawiam sie, ze w ten sposob mozna tracic dobrych kandydatow.
Niedawno dostalem telefon z firmy, ktora prowadzi rekrutacje dla pewnego
_wielkiego_ koncernu, ze chcieliby mnie widziec na rozmowie. Bardzo fajnie,
ale ja wyslalem apikacje w odpowiedzi na ich ogloszenie jakies 1.5 miesiaca
wczesniej i juz prace znalazlem gdzie indziej. Czego oni sie spodziewali? Ze
bede czekal w nieskonczonosc az oni racza odpowiedziec?
Jak obserwuje moich kolegow, to ci, ktorzy cos umieja raczej nie szukaja
pracy dlugo. Czy aby na pewno taki koncern jest zainteresowany pozyskaniem
naprawde dobrych pracownikow?

Sorry, za przydlugie wypociny. Podsumowujac mam nadzieje, ze mam na jakis
czas spokoj z szukaniem pracy, bo to dla mnie dosyc dziwna i malo
interesujaca zabawa.

Pozdrawiam
M.

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/