Witam

Temat zapewne byl juz poruszany na grupie...
Wiele osob spotkalo sie z glupim zwyczajem, ze po przejsciu rekrutacji, lub
pod koniec spotkania padalo to pytanie dot. oczekiwan zarobkowych. Jak sie
bronic przed takimi praktykami? Wiem, ze mozna odpowiedziec: "Jak
najwiecej", bo wiadome jest, ze kazdy z nas chcialby tyle zarabiac, ale jak
sie wlasnie bronic przed glupimi pytaniami, by nie podawac rownie glupich
odpowiedzi?

Bardzo mi sie marzy, gdy pracodawca juz w ogloszeniu podaje kwote zarobkow i
wowczas kazdy z nas albo decyduje sie, by aplikowac do danej firmy, lub
szuka dalej, jesli uznaje ze to za malo. U nas jest natomiast tak, ze firmy
wciaz organizuja konkurs frajerow-czyli kto zaproponuje mniejsza kwote, to
zastanowimy sie nad nim, niz nad tym, co ma wieksze kompetencje, ale chce
wiecej/nie powiedzial ile chce/chce za malo. Drazni mnie to pytanie rowniez
dlatego, ze mam powiedzmy ustalone swoje min. (np. te 2500zl), ale z checia
rozwazylbym znacznie nizsza kwote. Niestety nie jestem jasnowidzem i nie
wiem ile pracodawca ma wyznaczone na to dane stanowisko. Czesto na
spotkaniach o prace odbijalem paleczke i pytaniem na pytanie (moze malo
kulturalnie) pytalem: a ile jestescie panstwo gotowi mi zaplacic? jakie sa
Panstwa propozycje? itp. Coz, RAZ jedyny trafilem na kompetentnych
rekrutujacych, ktorzy podali kwote, w innych wypadkach blondynki byly tak
twarde i uparte, ze nadal gnebily mnie o podanie minimum-one nie podaly
nic...


Bylo by wszystko ok i wcale nie frustrowalo by mnie to tak, nawet jesli
odrzucany bylbym po 5min takiej rozmowy kwalifikacyjnej, tyle, ze ja nie
mieszkam w Warszawie, Krakowie, Poznaniu itd... Dojazd do jakiegos wiekszego
miasta do dla mnie wydatek min 100zl oraz poswiecenie calego dnia i to mnie
najbardziej denerwuje, ze w tym kraju nie ma poszanowania dla drugiej
osoby... Jadac na pierwsze spotkanie, mam zawsze ta swiadomosc, ze jade
tylko na probe, a moze mi sie poszczesci... Ot taka loteria...


Kiedys byla tu dyskusja nt. ze polscy profesjonalisci, jesli sa dobrzy, to
nie powinni sie obawiac o brak pracy, chyba ze sa tak kiepscy, ze musza
wyjezdzac na zachod by tam pracowac na zmywaku. Ja szczerze powiedziawszy
nie czuje sie mega mozgiem i siebie oceniam jako zwyklego szaraczka, bo
wiem, ze zawsze znajdzie sie ktos lepszy, ale nie cenie sie tez zbyt nisko i
wiem, ze np. wiedza przewyzszam niejednego swierzo upieczonego absolwenta, a
nawet wielu tzw ekspertow etc... Do czego zmierzam? Otoz niedawno mialem
zabawna sytuacje, gdy stawilem sie na pierwszym etapie rekrutacji, na ktorym
to bylo ponad 60 osob na to stanowisko... Sami wyksztalceni fachowcy etc...
Jadac tam, nawet nie liczylem na to, by kto kolwiek chcial ze mna
rozmawiac-pojechalem, by nabrac praktyki w pozniejszych rekrutacjach (akurat
bylo blisko mojego miejsca zamieszkania, choc gdybym dostal ta prace, to
bylo by milo, bo bardzo odpowiadalo mi to stanowisko). Zdziwienie moje bylo,
gdy po kilku godzinach zadzwoniono do mnie, bym przyjechal na kolejne
spotkanie.. Jak sie okazalo, w pierwszym etapie mialo byc wybranych 6
najlepszych osob, a wybrano 4. Dowiedzialem sie rowniez, ze z tej czworki
tylko dwie osoby byly kompetentne i ze w tej wlasnie dwojce jestem ja O_o
Ale najwiekszym zaskoczeniem dla mnie bylo, gdy powiedziano mi, ze bylem po
prostu najlepszy etc...Bylo by wszystko ok, gdyby nie fakt, ze na to
stanowisko "mam za duze kompetencje i za duza wiedze" a co za tym idzie, za
szybko zechce opuscic ta firme, by poszukac sobie z takimi kwalifikacjami
lepiej platnej pracy... Bylo to dla mnie naprawde zabawne, bo gdybym chcial
szybko sobie poszukac lepiej platnego zajecia, to albo bym juz dawno
pracowal wlasnie na takim stanowisku, albo zwyczajnie nie zawracal sobie
glowy ich oferta....Po co to pisze? Bo i tu wydaje mi sie, ze bardziej
liczylo sie to, ze firma szukala kogos mniej kopetentnego, ale zwyczajnie
tanszego... Pomimo, ze swoja stawke opuscilem do 2000zl, by dopasowac sie do
maksimum pracodawcy, to widocznie ktos byl gotow za 1900zl... Moim zdaniem
powinno sie na wstepie robic konkurs-"kto zaproponuje najmniej", cos na
zasadzie aukcji... A dopiero pozniej faktycznie przeprowadzac rekrutacje.

Co do powyszej firmy, to akurat nie mam zalu, ze nie pracuje u nich, bo
przynajmniej dowiedzialem sie co nieco o sobie i swoich umiejetnosciach, ale
to obrazuje, ze w PL nie licza sie wiedza, doswiadczenie a liczy sie wlasnie
frajerstwo i jawny wyzysk...

Mam nadzieje, ze ktos doczytal do tego momentu. Otoz niedawno znowu zaczalem
rozsylac CV... W zadnym ogloszeniu na jakie odpowiadalem nie znalazlem
wzminaki o zarobkach... i naszla mnie taka refleksja-czy w mailu zaczac
zalaczac po prostu informacje, ze bede odpowiadal na dalsze propozycje
rekrutacji tylko i wylacznie wtedy, gdy zostanie spelniony warunek podania
kwoty za jaka bede pracowal... Wowczas moge faktycznie jezdzic nawet na
drugi koniec swiata na spotkania, bo przynajmniej bede wiedzial, ze w takiej
firmie licza sie faktycznie albo kompetencje, albo traktuje sie powaznie
ludzi lub ze jest to, tak jak sie w ogloszeniu przeczytalo, "firma
miedzynarodowa przestrzegajaca zachodnich standardow".

Czy ktos z Was ma jakis pomysl, by bronic sie przed "konkursem frajerow"?
Bylbym b. wdzieczny za jakie kolwiek podpowiedzi, bo niestety nie mam
legitymacji studenckiej, bym mogl oszczedzac na podrozowaniu i zwiedzaniu
naszego pieknego kraju....

Pozdrawiam
M.K.

PS. Zeby nie bylo, ze dlugo jestem bezczynny zawodowo-aktualnie mam dz.
gosp. ale ze wzgledow osobistych nie chce jej dalej kontynuowac i dlatego
szukam pracy.