>
> Pewnych prac zwymiarować się jednak nie da - da się to zrobić jedynie z
> ich efektami. Mogę Cię jednak zapewnić, że rozliczanie efektów w
> sytuacji, gdy niemożliwa jest bieżąca kontrola ilości i sposobu
> wykonywania pracy, może prowadzić do sporych nadużyć na tle "dzisiaj
> osiągnę sukces, jutro przechodzę do nowej firmy, a pojutrze może się tu
> wszystko zawalić".
> Innymi słowy, będzie dochodziło do sytuacji podejmowania się przez
> pracowników tych prac, z których będą mieli największe
> premie/uznanie/cokolwiek, kosztem prac niewdzięcznych, aczkolwiek na
> dłuższą metę niezbędnych. A ponieważ nie da się zwymiarować samej pracy,
> a tylko jej wyniki, to przełożony nie będzie miał możliwości
> wyprostowania sytuacji.
>
Od tego jest kierownictwo i optymalizacja procesów oby nie było takich
sytuacji.
Czego nie da się zwymiarować ?
Jeżeli w zpotymalizowanym procesie na całość zadania na stanowisku składa
się praca "wdzięczna" i "niewdzięczna" to niewykonanie pracy "niewdzięcznej"
będzie skutkowac niewykonaniem zadania.
Jeżeli tak nie jest trzeba zmienić proces lub podział prac.
(...)
> Z moich osobistych "badań" wynika, że powyższe dwa punkty są do siebie
> idealnie sprzeczne. Pęd pracowników do firmy/zadań, gdzie nie będą mogli
> zostać skutecznie zidentyfikowani jako winni niepowodzenia czegoś, jest
> przeciwnie proporcjonalny do ich kwalifikacji.
>
od tego są odpowienie metody zarządzania i motywowania. Nie organizuje się
pracy aby zbierać haki na ludzi.
Odpowiedzialności nie identyfikuje się po to aby ludzi karać lub doprowadzać
do źle pojmowanych oszczędności poprzez niepremiowanie (czyli jednak
karanie).
Identyfikowalność niezgodności i odpowiedzialności w procesie służy czemuś
zupełnie innemu.
Konsekwencje wprowadza się w przypadku zawinionych i/lub uporczywie
powtarzanych błędów ludzi biorąc pod uwagę uwarunkowania otoczenia.
Jeżeli tak niejest oznacza to zazwyczaj że to kierownik robi sobie dupochron
kosztem swoich ludzi, ale zakładam że kierownik też jest oceniany i
weryfikowany.
--
Jackare