Dnia Wed, 18 Oct 2006 11:16:53 +0200, Any User <a...@m...com>
w <eh4reb$1ab0$1@news2.ipartners.pl> napisał:

>> To jest niestety największy babol polskich procesów rekrutacyjnych.
>> Kandydat rzuca stawkę, a potem następuje cisza i oczekiwanie...
>> Żadnej informacji zwrotnej, żadnego komentarza, nic.
>> Czy myślisz, że gdyby autor wątku usłyszał, że to suma nierealna, traciłby
>> czas na jakieś 'klepanie kodu'?
>> No ale jak widzę - dla niektórych siedzących w mentalności PRL-u (gdzie
>> też
>> wszystko było "tajne przez poufne"), to normalne...
>
> Jeszcze dochodzi taka jedna drobnostka, że konkurencja może wysłać "szpiega"
> na taką rozmowę, aby ocenić, ile się tam zarabia, po czym spróbować podebrać
> co bardziej wartościowych pracowników...

A tobie się dzaje, że konkurencja nie wie, ile się tam zarabia?
Bez jaj.
Mamy dwie firmy - A i B.
Firma A płaci Aaaa, firma B płaci Bbbb.
Jak pracownicy z firmy A idą do firmy B, to może to oznaczać, że
Aaaa < Bbbb, w drugą stronę jest oczywiste.
Przecież pracownicy też idą na rozmowę i podają stawki i CVki, tam jest
napisane, że gościu pracował w B i tenże gościu mówi, że chciałby
zarabiać Xxxx, co pozwala sądzić, że jego Bbbb < Xxxx.
Równie oczywiste bywa, gdy tylko część pracowników chce przejść, patrząc
po ich zarobkach.
Wynagrodzenia nie są równe.
Dodatkowo - wynagrodzenia mogą być niewiadomo jak tajne, a i tak znany
jest mniej więcej poziom.

No chyba że któraś firma, albo obie, są zarządzane według podręczników z
ZSRR - każdemu po równo, każdy według możliwości, wszystko jest tajne a
wyjście na kupę rejestrowane.
Ale wtedy to nawet kupienie pracownika od konkurencji niewiele zmieni -
pracownicy którzy odeszli prawdopodobnie pochwalili się swoim kolegom,
jak im się rewelacyjnie pracowało i ile zarabiali.

ja czyli jakub
--
Z zaparkowanego Forda Fulkersona wysiedli generał Grant i porucznik
Revoke.