"Immona" <c...@w...zpds.com.pl> pisze, co następuje:

[10 linii ciach - AB]

> Za ojczysty odliczam jeden. Ten, ktorym sie mowilo w domu, a jesli w
> domu mowilo sie roznymi, to jezyk kraju, w ktorym sie mieszkalo
> przez poczatkowa czesc zycia. [...]

Ponieważ jesteśmy na grupie o pracy, to pozwolę sobie zauważyć, że
jest to definicja nie tyle może zła, co z praktycznego punktu widzenia
mało przydatna, gdyż zasadniczo omija problem. W przypadku szukania
pracowników nikogo nie interesuje specjalnie, jakim językiem mówiło
się przez początkową część życia. Istotne jest, jakim językiem mówi
się w kraju, w którym się tej pracy szuka. Znajomość angielskiego w UK
czy US albo niemieckiego w DE nie jest żadnym atutem, jest standardem
(a jego nieznajomość jest wadą, która może być skompensowana innymi
zaletami, ale w ogólnym bilansie funkcjonuje).

Co więcej, nie raz spotkałem się z sytuacją, w której znajomość
jakiegoś języka jako ojczystego nie tylko nie była ignorowana, ale
wręcz traktowana jako atut -- np. firmy niemieckie szukające
pracowników do oddziałów/do sprzedaży na teren krajów Europy
Wschodniej bardzo chętnie wezmą np. Polaka, traktując jego natywną
znajomość języka polskiego jako atut (w tym przypadku to znajomość
niemieckiego uznaje się za oczywistość).

--
___ ___ ----------------------------------------------------
---
/ _ | _ ) >>>>>> Artur "Archie" Bartnicki <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
/ __ | _ \ >>>>>> archie @ dziupla,eu,org <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
/_/ |_|___/ ----------------------------------------------------
---

Historia jest to również suma tego, czego można było uniknąć.